Karşımda hayâlin, diyorum ki,
Birgün bu dudaklar beni hasretle anarsa,
— Rabbim, ne dudaklar:
Kül benzinin üstünde birer damla kıvılcım!
Birgün bana ağlarsa bu gözler,
Beyhude değildir, bunu bilsin;
Bilsin ki bugün, bir sen eziyyette değilsin:
Gurbet yayının okları geçmiş de içinden,
Günlerce uzakta,
Yorgun biri uzlet gibi yalnız yaşamakta.
Yorgun biri uzlet denilen kabre gömüldü:
Ölmeden öldü.
Sarmış beni gurbet,
Sarmış beni Mecnun diye zincir gibi dağlar;
Bir türbe ki ruhum, gelen ağlar, giden ağlar!
Aldım sazı çıktım gurbet görmeye,
Dönüp yâre geldim yüzüm sürmeye,
Ne lüzum var şuna, buna sormaya,
Senden ayrı ne hal oldum gör beni.
Sayfa 5 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Bir acı sudur gurbet,
Gülümse, sılan olur...
Yıllarca aç kaldım. Koca bir şehirde yapayalnız... Ama beni isyana sürükleyen açlıktan çok tek oluşumdu. Aç ve tek olmak. Gurbet ve açlık. Bu şehrin kaldırımlarında bir başka aç Cemil Meriç hiçbir zaman dolasmamistir diye düşünürdüm...
Dünya nasıl olsa bir gurbet
Bağlanma sen ona küçük efendi
İçinde yurdundan ayrılanların sızısı olsun.
Sayfa 13 - Timaş Yayınları
Evvelen Allah'ın ilminde var edildiğine iman eden, zamanın dahi yaratılmadığı bir âlemdeki ilk hâlinden haberdar olan, gönderildiği şu mülk âlemini gurbet bilen, hâliyle geldiği yere dönmeyi arzulayan ve buna hazırlanan bir kalp tastamam idrak edebilirdi. Asli vatan İlm-i İlahî idi. Böylesi bir şuurla asıl vatanını sevip özleyebilen kalbin ikrarı elbette "Hubbu'l-vatan, mine'l-iman" olmalıydı. Onlar için imanlarının en büyük alameti, asli vatanlarının sevgisiydi.
Sayfa 363Kitabı okuyor
Müjde ..!
Resulullah (sav), bir hadis-i şeriflerinde şöyle buyurmuştur. "İslâm, (inananların azlığı ve kendi yurtlarında, en yakınları tarafından gördükleri eziyetler sebebiyle) garip olarak başladı. (inananı çok olduğu halde amel edeni az ve düşmanlarının çok çeşitli olması nedeniyle) başladığı gibi garip dönecektir. Bundan dolayı (İslâm'ın emirlerini yerine getiren) o gariplere müjdeler olsun!" Gurbet de hicret gibi uzaklıktan haber verir. İnsanın kendi beldesinde olduğu halde dinini yaşarken birilerinin engeliyle karşılaşması halinde Peygamber(sav)'e bağlılıkta kararlı durması ve bu uğurda çilelelere katlanması, fethi müjdeleyen bir hicret gibidir.
Gurbet ellerde yas acıdır, çok acı. Ama gurbet zaten misafirliktir.
Sürgün bir mezarlıktir.Kitabı okuyor
Allah ondan râzı olsun, Mücâhid der ki:
Âdemoğlu öldüğü zaman kendisine ilk hitap eden kabir çukurudur. Der ki:
— Ben haşerât yuvasıyım. Ben yalnızlık, ben gurbet, ben zulmet eviyim. Bunlar benim sana hazırladıklarımdır. Sen bana neler hazırladın?
