Her olayda bir kenara çekilenler gerçekten de bir kenarda kalacaklardır.Yaptıkları işlerin gizli kalmasını isteyenler,bunda başarıya ulaşacaklardır.Kimse onların varlığıyla tedirgin olmayacaktır.Bir gün öldükleri zaman, arkalarında küçük bir iz,bir anı,bir gözyaşı,bir eser bırakmadan yok olacaklardır.
Sayfa 201
Ebû Hüreyre (r) diyor ki: "Ölen kişi kabrine defnolunduğu zaman, sâlih amelleri gelip çevresini kuşatırlar. Baş tarafından kendisine âzâp gelecek olursa, hemen okuduğu Kur'ân devreye girer ve kendisini engeller. Eğer ayak tarafından gelirse, namazda ayakta durması, kıyâmı bu azabı engeller. Şayet elleri tarafından gelirse, iki eli şöyle der, 'Allah'a yemin ederim ki, benimle elini uzatıp sadaka verirdi. Dolayısıyla benim tarafımdan size geçit yok. Eğer ağız kısmından azâb gelirse, hemen Allah'ı zikretmesi ve orucu devreye girer. Nitekim namaz ve sabrı da şöyle bir kenarda durup beklerler ve derler ki: 'Eğer ben herhangi bir yerde azâbın gireceği bir boşluk sezersem, derhal orayı kapatmak için bekliyorum."
Sayfa 216Kitabı okuyor
"Kadınlar cesur adamları sever.
Akışına bırakıp kenarda bekleyenleri değil. Gidişatı değiştiren, yön veren, bahaneler altında ezilmek yerine çözüm üreten adamları."
🫥🫥
"Bazı günler okyanusum. Bazı günler bir gemi. Bu gece bir deniz feneri; kenarda,yalnız ve yanan."
H.D.Carlton
Olmayacaktır...
Hayattan çıkarı olmayanların, ölümden de çıkarı olmayacaktır. Ölüm bile onların adlarını duyurmaya yetmeyecektir. Herkesin mezarında güller ve menekşeler büyürken, onların mezarlarını otlar bürüyecektir. Mezarları bir kenarda kalmasa bile, büyük ve muhteşem anıtların arasına sıkışıp kaybolacaktır..
"Fakat insanlar çok acayip, mösyö. Yıllarca bir işi bırakmak, bir kenarda huzur içinde yaşamak için çırpınıyorlar. Bu gayelerine erişince de o sevmedikleri eski işlerini arıyorlar."
...insan bazen bir adım geri çekilmeli. Ve kenarda durup olan biteni izlemeli. Tıpkı benim şu an yaptığım gibi.
“Ben hep dışarıdaydım, hep kıyıda kenarda kalacaktım; tek başıma, güvensiz, sezgilerle dolu ve bir kesinlikten yoksun yaşayıp gidecektim.”
Hermann Hesse
“Yazmak istiyordu.” Doğruldu. Yazmak mı? Nasıl? “Nasıl?” “Yazmak işte. Evde olmuyormuş. Kahveye gidip, bir kenarda birşeyler karalıyormuş. Herkesin rahatça yaptığı işlerde, karşısına anlamsız güçlükler çıkıyordu. Bir arkadaşıyla birlikte ev tutmak istemiş. Kıyamet kopmuş evde. Bunları anlatırken, göz ucuyla beni süzüyordu. Korkuyordu.” Kucaktan kucağa. Yalnız kalmaktan da kalmamaktan da korkuyordu. “Bir hafta Burhan’da kaldı. Beni hiç aramadı. Durmadan içmişler. Sabahlara kadar. İnat yüzünden bıyığını kesmiş: özeniyorsun demişler de. Sonunda hastalandı. Gururla: ‘İçkiyi bıraktım; gene de bir hafta sarhoş dolaştım,’ diyordu. Kimse bu kadar uzun süre sarhoş gezmemiştir.’”
Hastaneye düşeceğine ecelinle kenarda öl
Yine on yıl önce, modern tıbbi kuramların işe yararlılığı çevresindeki mitler hala tartışma götür mez şeylerdi. Pek çok iktisat bilimi ders kitabı, ortalama insan ömrünün gittikçe uzadığı, kanser tedavisinin ölümü geciktirdiği, doktorlara itibarın daha yüksek bebek yaşama oranlarını getirdi ği inancını taşıyordu. O günlerden bu yana, halk, doğum-ölüm istatistiklerinin gösteregeldiği şeyi “keşfetti”: Ortalama insan ömrü, son birkaç nesil boyunca toplumsal bakımdan önem arzedecek tarzda hiçbir değişiklik göstermemişti; üstelik, bugün çoğu zengin ülkede, büyükanne ve babalarımızın zamanına göre, hat ta pek çok fakir ülkede olduğundan da kısaydı.
Ne Arzu Film'in Beyoğlu'ndaki ofisini, ne Ertem Eğilmez'in o muhteşem filmlerinin senaryolarının yazıldığı Gümüşsuyu'ndaki evini, ne Can Film ofisini, ne bir film seti gördüm… Fatma Girik, ortak oldukları zaman, "Ne medeniyetsiz kadınsın, insan bir çiçek alıp gelir" diye sitem ettiği halde gitmedim şirkete… Çocuklar da hiçbir zaman gitmediler babalarının setine… O'nun özgürlük alanına giriyormuşum gibi geliyordu… Gitsem bir kenarda sessiz oturacağım ki bana pek uygun değil ya da oradakileri meşgul edeceğim… Onları görmek istediğimde ya bizim evde veya bir başka yerde bol bol sohbet edebilirdim.
Sayfa 163 - Doğan KitapKitabı okudu
sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istedim
mavi bir aleve dönüştürdüm kalbimi bir anda
tutuşturmak istedim beni böyle umarsız
bırakıp gittiğin bu zalim şehri
yakamadım gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında
inanılmaz güzel bakıyordu gözlerime hafif ıslak
en özel en bilinmeyen türleri açmıştı papatyaların
hatıralarınla titriyordu içim kuşlar kanatıyordu gönlümü
gri bulutlar
hem cevap verip hem ilişkim var diyen kız için erkek düşüncesi şöyle imiş ,, ilişkim var ama bak sana yanıt veriyorum,sen bir kenarda bekle , ilerde bir şansın olabilir ve erkek beni ciddiye almasa idi yanıt vermezdi,yanıt verdi ise mutlaka bir sansm var dermis
