Gün Olur Asra Bedel, C.Aytmatov
Sadece tek bir gün koskoca bir asra nasıl bedel olabilir?
Bir asırda 36.500 gün bulunmaktadır. Peki, 1 gün = 36.500 gün (1 asır) demek de ne oluyor? Matematik kurallarını alt üst eden böylesi bir kurguyu 
Cengiz Aytmatov yazıyorsa bu elbette mümkün. Matematik Bilimi’nin yapamadığını sihirli bir dokunuşla ‘’Edebiyat’’ yapar. Edebiyat, tam da bu noktada
¶¶
Yüzüne astronotlar inecek
bu gece semaya hiç çıkma istersen!
¶¶
Sayfa 47Kitabı okudu
Bilindik yapay zeka araçlarına şu soruyu sordum:
"Merhaba. Hiç bir kıyafet giyinmeden ve gerekli donanımları almadan dünyada olduğumuz gibi hâlimizle sadece her gittiğimiz gezegende ve giderken uzay boşluğunda hareket eden aracımızla giderken, binerken ve inerken ayriyeten gittiğimiz gezegen koşullarına göre sadece oksijen üretmemize
Ay'a giden astronotlar, yaşadıkları deneyimi birçok özlü sözle çalıştılar fakat bu "Ancak orada olunca anlarsın," tarzından bir deneyimdi. Hatta buna “Tepeden Gözleme Etkisi” (İng.: Overview Effect) denmektedir. ISS’dekiler (Uluslararası Uzay İstasyonu) de benzer bir deneyim yaşamışlardır: Ay'a gidip bütün var olmuş ve var olan insanların tarihinin yaşandığı kaya parçasını ufacık bir küre gibi görmek, insanın hayat görüşünü baştan aşağı sarsmaktadır. Armstrong'un bir sözünde yer aldığı gibi, Dünya'yı gözünüzün önünde başparmağınızla üzerini örtebileceğiniz haliyle bir hayal edin! Gerçek anlamda küçük yuvamıza baktığımız zaman bu görüntü insanda farklı bir etki yaratmaktadır, işte gökbilimci Carl E. Sagan'ın da Pale Blue Dot - Soluk Mavi Nokta (1994) adlı kitabı yazmasının da sebeplerinden biri bu görüş olmuştur.
Sayfa 196 - Ginko BilimKitabı okudu
“-Pekâla Hans Thomas, şimdi beni iyice dinle, dedi babam. Varsayalım ki bir sabah bahçeye iniyorsun ve elma ağaçları arasında küçük bir Marslı buluyorsun! Uzaylı ayakta dikiliyor ve sana bakıyor. Şimdi sorumuz şu: Nasıl tepki verirsin?
Uzaylıyı bir “dünya kahvaltısı” etmek için içeri davet edeceğimi söylemek üzere ağzımı açtım; fakat sonra dürüst olmaya karar verdim ve muhtemelen çok korkacağımı, o yüzden çığlığı basacağımı söyledim.
Babam başını salladı, belli ki cevabımdan memnun olmuştu.
-Peki aynı zamanda bu küçük adamın kim olduğunu ve nerden geldiğini de merak etmez misin?
-Elbette, diye cevapladım.
Babam bir kez daha başını salladı, ve meydandaki diğer insanları süzdü. Sonra:
-Peki şimdiye kadar hiç fark etmedin mi: Sen aslında o Marslı’dan çok da farklı değilsin! İstersen adına Dünyalı de, hiç fark etmez. Önemli olan şu ki, sen de evrendeki bir gezegende ortalıkta dolaşmakta olan iki ayaklı akıllı bir yaratıktan başka bir şey değilsin.
Astronotlar üzerinde yaşam olan başka bir gezegen keşfetse, herkes müthiş şaşırır, yer yerinden oynar. Ama kendi gezegenlerinin varlığı hiç de şaşırtmıyor onları.”
