O vakitten beri o pembe odanın içinde o kilim döşemenin üstünde bir şey noksandı,
bu evin bütün havasında hayatın büyük bir unsuru eksilmişti. O noksana kendilerini alıştıramamışlardı. Hele ilk matem günlerinde bir akşamüstü mesela kapı çalınsa İkbal'in, "Babam geldi" diyeceği tutardı. Yemek sofrasının başında toplandıkları zaman hepsinin zihninde yer etmiş olan o yüz güya henüz orada karşılarındaymışçasına, o yemeğe başlamadan ellerini uzatmazlardı. O vakit bir matem sessizliği başlar, bu sofra başında bir mezarın sessiz iniltisi hüküm sürer, ciğerlerinden çıkan bir hıçkırık boğazIarına kadar gelir tıkılır, lokmalar geçmez, bu anne yaşların hücumuyla titreyen gözlerini oğlu ile kızına diker, bir aralık bu üç kişinin gözleri birbirine tesadüf ediverse o hazır duran yaşlar birbirini uyandırır, taşar.
Sayfa 22 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Çeviri: Ali Faruk Ersöz, 3. BasımKitabı okudu
Aralık '81
Mutsuz göğün yakıcı soluğu rüzgâr,
Kat erimiş kararımızı kendine
ve uzak tut güçsüzlüğü bizden!
Hatırlar mıyız eskil bir kapı üstündeki gökkuşağını?
Görmüş müydük? Ne zamandı?
Daha ılık zamanlardı sanki,
Sözün daha biz olduğu, bizim biz.
Yıkım tehdidinde bir el bekleniyor rüzgârdan. Alsın bizim değişmez bedenimizi kendine
ve başkalarının değişmez ruhunu sürüklesin!
Bilinmez yok mu edilir ölümcül ova bir türlü egemen olamadığımız?
Kaç türlüydü?
Düzlüğü boğucuydu sanki; hiç sözsüz.
Bizimse biz gibi yöresinde hiç duramadığımız.
Oyunsa gök ve rüzgâr,
mutsuzluğu göğün, şiddeti rüzgârın,
Kim ekler kendine uçtu uçacak düşüncemizi ve ne yakın kılar gücünü bize aydınlanabilir. gecenin?
Bizim söz, sözün biz olduğu!
Sayfa 77 - Everest şiirKitabı okuyor
Aralık ayında, başıbozuk kuvvetlerin durumu daha da karıştı. Birçokları yeni orduya geçti; fakat Ethem’in etrafında hâlâ kuvvetli bir kısım bulunuyordu. Miralay Arif, Anadolu İhtilâli hakkındaki hatıralarında bundan epeyce bahseder. Yazdığına göre, Ethem’in üç bin kişilik kuvveti, ayrıca yüz makineli tüfeği ve dört topu varmış. Onların fikir
İsrail öncesi Filistin nüfusu
Madam Golda Meir 15 Haziran 1969'da "Filistinliler yok. Filistin'de kendisini bir Filistin halkı olarak gören bir halk varmış da biz onları kapı dışarı edip ülkelerine el koymuşuz gibi bir durum söz konusu değil. Onlar zaten yoklar." derken İngilizlerin Aralık 1922'de yaptığı sayıma da aldırış etmiyor. Yalnız o da değil bugün siyonistlerin (Türkiye'deki bilinçli-bilinçsiz türemelerinin de) kullandığı bu argüman safsatadan ibaret.
31 Aralık 1922'de İngilizler tarafından Filistin'de yapılan sayımla tespit edilen veriler: 757 bin nüfusun 663 bini Arap ( 590 bini Müslüman Arap, 73 bini Hıristiyan Arap), 83 bini Yahudi.
Bu var-yok safsataları bana Amerika'ya göç edenlerin, Amerika kıtasındaki yerli halka daha önce yaptıkları gibi "bunlar da ya kovulup atılmalı veya katliama tabi tutulmalı." bakışını anımsatıyor.
Var olup yok sayılmak; varlığını hissettirmeyip soykırım yapmak.
Ölüm, Oyun ve Kurmaca
"Ölüm çarpar, dağıtır, yenilgiye uğratır; ölüm fikri ise sonu gelmez bir oyuna kapı aralar. "
Sayfa 4Kitabı okudu
Aralık kapı
Bu dünya bir kuyu, havasız çömlek;
Daralıyorum!
Kelime, manayı boğan bir gömlek!
Paralıyorum!
içten gelen.
Kapıyı kapatayım derken takıldı gömleğim kapı koluna , meğer o kadar da çabuk çıkamıyormuş insan odasından. Bir yerde takılıyormuş hevesler , umudu kovalasak da kapı aralık kalıyormuş. Tam huzuru isterken , sabah geceye çevriliyordu. Sahi biz ne zaman bu kavgaya başladık, neden? Ve ne vakit kuşlara selam vereceğiz?
21 ARALİK. ................. Yüce şeyler iki türlü başlıyor. İlki dış şartlarla, adeta zaruretle , ikincisi içten, sen onu bilmeden. Birincisi ikincisine kapı açılması için bir fırsat.............. Kavuşur gibi oldukca kavusulamayan ve kavuşulmadikça hasret büyüyen ve hasret büyüdükçe onu alabilmek için iç büyüyen ve bu yinelendikçe olanlar olanlar.
