Kadın esirlerin paylaşılmasında bazen anlaşmazlık doğar, aynı kadını (güzelliği nedeniyle) bazen birden fazla kimseler almak isterdi. Bu haller bazen Muhammed’in de başına gelirdi. Böyle bir halde tabii onun dediğine itibar edilirdi. Öte yandan esir kadınların güzellikleri kadar asalet sahibi olmaları da önemli bilinirdi. Çünkü bu suretle “iyi zürriyet” elde edileceği hesap edilirdi. Örneğin, Taif seferine katılanların çoğu Taifli kadınlardan çocuk edinmiş olma hevesine kapılmışlardı; çünkü Taifli kadınların çocuklarının akıllı doğacağına inanmışlardı.264 Bütün bunlar göstermektedir ki kadın, barış zamanında olduğu gibi, savaş zamanında da, tıpkı atlar develer ve benzeri hayvanlar, ya da mallar gibi, erkeğin ihtiyaçlarını, zevkini karşılamaya ve mutluluğunu yaratmaya yararlı bir şey niteliğinde sayılmıştır.