Emekli memurlar, dullar, mahkemelere düşmüş dolayısıyla da kendilerini ömür boyu burada yaşamaya mahkûm etmiş orta halli insanlar, bütün gün çarşı pazar dolaşıp satıcılarla çene çalan ve her gün beş kapiklik kahve ile dört kapiklik şeker alan emekli aşçı kadınlar ile, kısaca enkaz diye adlandırabileceğim, giysileri, yüzleri, saçları, gözleriyle, görüş netliğinin yitip gittiği puslu havalara benzeyen bulanık, donuk, kül rengi insanlar yaşar burada.
Sayfa 123Kitabı okuyor
Hayatım boyunca üstüme hiçbir şey olmadı Durmuş abi. Hayat bana göre değildi. Dünya bana göre değildi. Yazalım yazar olalım dedik, hiçbir şeye benzetemedik. Okuduk okur olamadık. Evlendik koca olamadık. Kimseye hoca olamadık. O kadar insan tanıdık bir dost bulamadık. Hiç ama hiç Durmuş abi. Hiç ne demek Durmuş abi. Şimdi ben neden bu kumpircide bir başınayım sence Durmuş abi? Hiç birini beceremedim. Tuttuğum hiçbir şeyi ama hiçbir şeyi. İnsanlık üstüme olmadı Durmuş abi. Ne bir mağazanın sürekli müşterisi, ne bir mahallenin gediklisi, ne bir okulun unutulmaz hocası, ne bir kadının kocası, ne edebiyat tarihinin altın sayfalarına yazılacak bir şair, ne yeğenlerinin kendisi için öldüğü sempatik bir dayı, ne usta bir futbolcu, ne muhteşem bir aşçı, ne soğukkanlı, seri nşr soför... Benim şimdi bu akşam vakti bu kumpircide ne işim var Durmuş abi...
Sayfa 75
"Eğer deniz ortasında;
bir sandal isen, küreklerin olmalı.
Bir martı isen, kanatların.
Sabrın olmalı eğer bir anneysen.
Esnaf isen, güler bir yüzün.
Aşçı isen, temiz tırnakların olmalı.
Yaşıyorsan, umudun olmalı.
Ve en önemlisi, yüreğin olmalı,
seveceksen eğer birini.."
Ne kadar iyi bir aşçı olursan ol ne kadar emek verirsen çabalarsan çabala malzeme kötüyse yapabileceğin bir şey yok yemek çöp 🙃
-“Kimsenin sizi sınırlamasına izin vermeyin. Canınız istiyorsa aşçı da olabilirsiniz, bilgisayar programcısı da. Çok iyi bir anne olmayı seçebilir veya çocuk sahibi olmamayı tercih edebilirsiniz. Pilot veya yazar olmayı deneyebilirsiniz. Sizin tek bir göreviniz yok. Süper gücünüzü sonuna kadar kullanın ve kimseden onay beklemeyin.”
Bugünün insanı yemek yapmayı büyük bir külfet ve angarya olarak düşünüyor. Halbuki bilmiyorlar ki bu, özendiğimiz Batı kültüründe bir meziyettir. İyi yemek yapmak bir kültür göstergesidir. Herhangi bir entellektüelden çok daha fazla takdir edilen kişidir aşçı.
Sayfa 80 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Neyi nerde kaybederse insan, her zaman orda bulamıyor.
Sayfa 45
Hayallere ulaşmanın en kestirme yolu gerçekle yaşamayı öğrenmekti.
Sayfa 21
İnsanın aklına gelmeyen başına mutlaka geliyordu.
Sayfa 10
Kitapsız manastır, kentsiz devlet, insansız kale, araç gereçsiz aşçı, yi- yeceksiz sofra, bitkisiz bahçe, çiçeksiz çayır, yapraksız ağaç gibidir.
=1MAYIS EMEK DESTANI=
Haydi işçi emektar
Omuzlansın pankartlar
Şölenlere davet var
Halaya dursun kollar
Bugün dilanlardayız.
Caddeler arşın arşın
Şenlensin pazar çarşın
Bir İşçi Soruyor?
Yedi kapılı Teb şehrini kuran kim?
Kitaplar yalnız kralların adını yazar.
Yoksa kayaları taşıyan krallar mı?
Bir de Babil varmış boyuna yıkılan,
kim yapmış Babil’i her seferinde?