Bir insan karakteri olarak keder…
Öncelikle keder üzerine kaleme alınmış en vurucu edebi dillerden bir örneği bu kitapta bulmak mümkündü. Dil ağdalı olmamasına rağmen 
Ronald Duncan oldukça zengin ve samimi hisleri, neredeyse kusursuz denebilecek bir özenle aktarmış. Bunun için yazarı tebrik etmek gerek. Bunun yanında Abelard ve Heloise’in belki eserde yansıtılış biçimlerinden belki de
"Ama Bayan Frankweiler, her gün yeni bir şey öğrenmeyi istemelisiniz." dedi Claudia.
"Hayır," diye cevap verdim, "Buna katılmıyorum. Tabi ki öğrenmelisiniz. Ancak bazı günler zaten içinizde olanların her yanınızı kaplayacak kadar büyümesine izin vermeniz de gerekir. O zaman işte hissederseniz. Eğer bunun gerçekleşmesine hiç zaman ayırmazsanız, sadece gerçekleri biriktirirsiniz ve gerçekler de içinizde yaygaraya başlarlar. Onlarla ses çıkarabilir, ama onlarla asla bir şey hissedemezsiniz. Bomboş biri olursunuz."
Sayfa 139Kitabı okudu
"Geçen gün hatıraların,hatta en değerli hatıraların bile ne kadar çabuk yok olduğundan şikayet eden bir bağışçımla konuşuyordum. Fakat ben ona katılmıyorum. En değerli hatıralarımın yok olduğunu düşünemiyorum bile. Ruth'u kaybettim, sonra da Tommy'yi , ama onlarla ilgili hatıralarımı kaybetmeyeceğim."
Sayfa 269 - KathyKitabı okudu
