Ne sana, ne kendime, ben dünyaya kırgınım..
“bütün dünya korkunç anılarla dolu; nereye baksam onun yaşamış olduğunu ve benim onu yitirdiğimi görüyorum."
“sen ki, saçından tırnağına kadar bir hürriyete bedelsin.”
Okur Takip Önerileri
eğer mucize ise sen mucizelerin de Rabbisin,
eğer rızıksa sen rezzakı mutlaksın..
kimsem olmadı Allah’tan ve anamdan başka
şartsız şurtsuz kim affettiyse hepimiz onunuz esasında
vurgunuz yarım kalana
kendimizle dargınız
ağlamak için insanın kendinden başka bir yari daha olmalı yarasında
her türlü galeyana hazırım
yeter ki düştüğüm zaman kalkmayayım
trensizliğimi yutuyor her defasında bomboş kalan bir gar
sabaha daha çok var ama biliyoruz ki bir sabah var
ölüp gideceğiz işte yetmedi mi o güzelim şarkılar
yetmedi mi bu kadar hayvanımıza bu kadar kafes
radyoyu açıyorsun kuşlardan kalma bir şarkı başlıyor yine
dönüyorsun
onbinküsüruncukez.
Alper Gencer, onbinküsuruncukez.
çiçekleri öldürülmüş sanıyorsun onlar zaten ölüler
çiçekleri canlanmış buluyorsun ki vallahi canlılar
ara vermeden solan renklerin arasında
benim giderek daha da kırmızı olan bir kırmızım var
senin de olsun!
son sürat sana doğru koşarken beni vurdular
sen vurdun demiyorum ama beni vurdular
benim de bu kadarcık kurşundan geçmeyen bir yaram olsun*
Alper Gencer, onbinküsuruncukez.
Meçhuller
Meçhuller dünyasındayım,
Çıkmaz bir sokakta, dardayım
kevn-ü mekanda, oluştayım.
Ben öyle bir haldayım ki sarmaldayım,
İnsanın öğütüldüğü, yontulduğu
meçhul bir harmandayım..
Yorgunsak eğer, bu daha önceden çok uzun bir yolu yürüdüğümüzden değil midir? Ve insanın yeryüzünde verilecek bir savaşı olduğu doğruysa, o bezginlik duygusu ve başın yanıp tutuşması, uzun süredir mücadele ettiğimizin bir göstergesi değil midir Theo?
–Vincent Van Gogh
"Belki de tükenmişimdir,
bir şeyler için uğraşacak çabayı kendimde bulamıyorumdur,
benim de emek vermeden güzel giden şeylere ihtiyacım vardır,
hep ben yorulmak istemiyorumdur
yeniden inanmaya ihtiyacım vardır
beni bana geri vermek istiyorumdur."
"Yeryüzünü ve gökyüzünü sevmek istedim, marifetlerini ve coşkularını; ve bana ölümü hatırlatmayan hiçbir şey bulamadım: çiçekler, yıldızlar, çehreler - solmanın simgeleri, bütün muhtemel mezarların potansiyel kapaktaşları"
“Fakat neyi anlatabilirdim, kime anlatabilirdim? İnsan neyi anlatabilir? İnsan insana, insanlara hangi derdini anlatabilir? Yıldızlar birbiriyle konuşabilir, insan insanla konuşamaz.”
