AYRILIK HEDİYESİ
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Utangaç boynunun kolyesi olsun
Buda benim sana ayrılırken hediyem olsun
Yusuf Hayaloğlu
Dikanka Yakınlarında Bir Çiftlikte Akşam ToplantılarıNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2018717 okunma
Cam Kenarındaki Masa
Telaşla aynanın karşısına geçti. Makyajı tam olmuştu. Kıyafetleri de çok güzeldi. Ama bir an tereddüt etti, değiştirse iyi olacaktı. Erkek arkadaşı önemli bir şey konuşmak istediğini söylemişti. Spor bir tarzla gitmek istemedi, defalarca sorduğu hâlde yüz yüze anlatırım, dediğine göre önemli bir konuydu. Tam çıkacakken kapıdan dışarı, geri döndü.
Saman Sarısı
Vera Tulyakova'ya derin saygılarımla
I
Seher vakti habersizce girdi gara ekspres
"Okula girdiğimizin hemen ertesi günü bir sele kapılmış gibiydik. Sabah kahvaltısından sonra kampana çaldı. Merdivenin önünde toplandık. Dün indirilen bayrak hâlâ direğin yarısındaydı. Müdürmüş, külot pantolonlu, çizmeli bir adam ortaya çıktı. Yarım saat Atatürk üstüne konuştu. Her Türk çocuğunun Atatürk'ü iyi bilmesi, iyi anlaması, onun istediği yolda yetişmesi gerektiğini söyledi. "Bundan sonra size her gün Atatürk'ten söz edeceğiz" dedi. "Atatürk'ün kendisinden ayrıldık, ama yolundan ayrılmayacağız. Onun bize emanet ettiği Türkiye'yi koruyacağız, yükselteceğiz. Şimdi okulun açılış hazırlıkları içindeyiz. Pek çok işimiz var. Bunları tamamlamadan derslere başlayamayacağız. Kiminiz su deposuna, kiminiz badana boya işlerine, kiminiz bahçe düzenine, kiminiz öbür işlere yardım edeceksiniz. Canla başla çalışacaksınız. Biz tembel insanı sevmeyiz. Bu memleketi çalışkan insanlar yükseltecek, göreyim sizi!"
Sayfa 11 - Literatür Yayınları
