Gönül rahatlığıyla söyleyebilirim: Beklemek hiçbir sorunu çözmüyor. Sağlamasını yaptım, bizi kandırmışlar, meğer zaman değil, zamanla ne yaptığımızmış bizi iyileştiren.
Dilerim hayat bize adil davranmadığında, biz kendimize adil davranırız. Çünkü elimizde olmayan onca şeye rağmen, kendimize nasıl davranacağımız kendi elimizde.
Bizim elimizdr acıyan yerlerimize nasıl bakacağımız.
Düşünceler duyguların zihinsel bileşenleridir. Kim bilit belki de bu yüzden zaman zaman hissetmek yerine duymak fiilini kullanıyoruz duygularımızdan bahsederken "korku duydum", "öfke duydum", "endişe duydum", "mutluluk duydum" diyoruz.
Çünkü duyguların sesi var. Konuşuyorlar, bize bir şeyler söylüyorlar. Biz de onlara "düşünce" diyoruz.
Misal, korku duygusu "yapamayacağım",
öfke duygusu "bunu bana nasıl yapar",
Endişe "ya başıma kötü bir şey gelirse" diyebiliyor.
Utanç "rezil oldum" ; üzüntü, "çok yalnızım" ; mutluluksa "Ne iyi yaptım" diyebiliyor.