Çalıştayların birinde bu diyaloğu okuduğumda, ebeveynler rahatlayarak derin bir nefes aldılar çünkü Philip'in annesiyle kendilerini özdeşleştirmişlerdi. Bu olay, onlara çocuklarına karşı hissettikleri derin öfkeden bahsetme şansı veriyordu. Öfke, mücadele etmek zorunda olduğumuz ve en çok acı veren konulardan birisidir çünkü çocuğumuz bizi herkesten daha fazla öfkelendirir ve ebeveyn olmadan önce bu denli öfke yaşamanın mümkün olabileceğini hiç düşünmeyiz. Ancak uygulayarak ve çaba sarf ederek, öfkemizi daha az yıkıcı bir şekilde nasıl ifade edebileceğimizi öğrenebiliriz.
Sayfa 148Kitabı okudu
Ben aralıksız 5 saat toprakta gezinen karıncaları izlemiş adamım Kadın!
Bana yaşama sevincinden bahsetme sakın!
#mevlana
Öldüğümde tabutum geçerken bu yollardan, Sanmayın ki içimde dert kalır bu dünyadan.
Cenazemi görünce bahsetme ayrılıktan, Ben asıl yaşamaya başlarım öldüğüm an.
Mezara koyunca beni, elveda deme sakin, Bir perde var arada, toprak, cennete yakın.
Sana batış görünen doğuşun kendisidir, Kurtuluş kapısıdır kabir, hapis değildir.
Hangi tohum düştü de yeşermedi toprakta? Kurtul şüphelerinden, insan da bir tohum ya.
Hangi kova daldı da dolu çıkmadı sudan? Can Yusuf'u ne diye feryat etsin kuyudan?
Mevlana Celaleddin Rumi
Eğer gerçekleşsin istiyorsan, planlarından kimseye bahsetme.
“Öldüğümde tabutum geçerken bu yollardan,
Sanmayın ki içimde dert kalır bu dünyadan.
Cenazemi görünce bahsetme ayrılıktan,
Ben asıl yaşamaya başlarım öldüğüm an.
Mezara koyunca beni, elveda deme sakın,
Bir perde var arada, toprak, cennete yakın.
Sana batış görünen doğuşun kendisidir,
Kurtuluş kapısıdır kabir, hapis değildir.
Hangi tohum düştü de yeşermedi toprakta?
Kurtul şüphelerinden, insan da bir tohum ya.
Hangi kova daldı da dolu çıkmadı sudan?
Can Yusuf’u ne diye feryat etsin kuyudan?”
"Müzeyyen hiç flört etmiyordu. Gözlerini kaçırmıyor, heyecanlanmıyor , dili sürçmüyor, dudaklarını ısırmıyor, kendinden bahsetme konusunda en küçük bir heves göstermiyordu. Müzeyyen hiç flört etmiyordu... Ya beni etkilemek gibi bir derdi yoktu, ya da beğenilmeye çok alışkındı."
Özdeyişler
Itiraf bir yardım çağrısıdır
aceleciler çabuk fakat noksan ağırbaşlılar yavaş fakat tam anlar
insanlar dinleyemediği için anlamaz mutluluk istekleri sınırlandırmasını bilmektir
bana ihtiyaçlarını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim
hayatta en büyük dayanağın işindir Onu ihmal etme
akıllılar akılsızlardan bile çok şey öğrenir insanları birbirine
Korkarım pat diye geleceksin bir gün. Ev dağınık, ben ölü.. Mahçup olacağım sana.
Konuşurken yaptığın işlerden ve karşılaştığın tehlikeli durumlardan uzun uzun ve abartılı bir şekilde bahsetme, zira senin için hatırlamak ne kadar güzel olsa da senin maceralarını dinlemek başkalarına sıkıcı gelir.
Müzeyyen hiç flört etmiyordu. Gözlerini kaçırmıyor, heyecanlanmıyor, dili sürçmüyor, dudaklarını ısırmıyor, kendinden bahsetme konusunda en küçük bir heves göstermiyordu. Ya beni etkilemek gibi bir derdi yoktu, ya da beğenilmeye çok alışkındı.
Tanrı aşkına, bana onlardan bahsetme!
Bahşetme Üzerine
… Muhtaç duruma düşmekten korkmak, muhtaçlık değil midir? Ve kuyunuz suyla dolu iken, susuz kalma korkusu değil midir, giderilmeyen susuzluk?
Sayfa 15Kitabı okudu
