Bu seferki başka...
Yarım kalınmış, ölünmüş bir eser...
Öldürülmüş bir eser...
Bu seferki gerçekten başka. Gerçekten, gerçekten çok başka...
Tam bir Tutunamayanlar'ı görüyorum dedim. Turgut ismi olsun, Salim ismini okurken Selim diye okumak olsun, o tutunamamak teması olsun, her şeyiyle tam bir Tutunamayanlar dedim. Eserin öyle ince göründüğüne bakmayın o incecik şeyin içinden nasıl Tutunamayanlar'ı gördün de demeyin çünkü zaten yarım kalmış bir eser. Tam da konunun açılmaya başladığı yerde, tam cümlenin ortasında öylece kalakaldığımız bir eser. Belki Atay'ın bu kitabı da - eğer ki yaşasaydı- 400 sayfa olabilirdi. Tabi ki Tutunamayanlar kadar durağan değil. Konu ağırlıklı diyebilirim o Tutunamayanlar ağırlığını çokta yaşayacağımız bir eser de değil. Psikolojik ve iç çözümlemeler Tutunamayanlar'a oranla daha az. Ayrıca okuduğum 3 eserde dikkat çeken bir başka şey ise şu: karakterlerin ailelerini sevmemesi veya eve gitmek istememeleri. Karılarını aldatmaları diyebilirim. Burada bana sorarsanız Oğuz Atay ile ilgili de bir şeyler barındırıyor ki şöyle bir bakıldığında Oğuz Atay'ın da karısını aldattığı gerçeğini ortaya çıkarıyor. Zaten Tutunamamak tüm kitaplarının kaderi ve kendisinin...
Gelelim ne anlattığına. Bir üniversitede öldürülen bir gencin nereye gömüleceği ile başlayıp asıl karakterimiz olan Server ve diğer profesörlerin hapse atılmasıyla devam eden bir eser. Sonuç ortada hapisten çıkıp eğlenecek derken
