Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Uzun süredir okuduğum en hoş fantastiklerden bi seriyle yine karşınızdayım..
Her ne kadar bilindik bi hikaye olsa da olmayacak olandan, imkansızın mümkünlüğünden ve başkasının hayallerinin baş köşe seyircisi olmaktan çok keyif aldım..
Bu kitapta da kurtlar,şekil değiştiren insanlar,aşk,inanç ve tabii ki ölüm var ama herşeye rağmen birbirine tutunup ayakta kalmaya çalışan ve sevmeye inanmış pırıl pırıl gençler var..
Gerçek hayatta sevgisizlikle yürürken bir kurt tarafından ısıtılarak zaman içinde kurda dönüşen insanların hikayesinin anlatıldığı seri anlatım olarak aşırı akıcı ve samimi..okurken sürekli ormanla gerçek dünya arasında gidip geliyor olmak sizin ruhunuzda da çok tatlı bir koşuşturma yaratıyor..
İlk üç kitapta olaylar iki üç karakter etrafında dönse de son kitapta tek bir karakterin ağzından anlatılarak hikaye devam etmiş..yazarın anlatım şeklini ve olayları karşılıklı anlatımla desteklemesini sevdim..detay var ama sıkıcı değil,olay akışı var ama karmaşık değil..birazcık heyecan lazim diyenlere tavsiye edebileceğim hoş bir seriydi,herkese tavsiye edebilirim..keyifli okumalar..
304 syf.
10/10 puan verdi
| Sevgili Bayan Bird |
Yaz aylarında eğlendiren ama etkileyici de olan kitaplar okumayı çok seviyorum. Sevgili Bayan Bird ise kolay okunan akıcı , aynı zamanda hem güldürüp hem de kalbinizi acıtan hüzünlendiren bir kitap.
Kitabı çok sevdiğim için bittiğinde ayrılmak üzdü beni. Kurgusu ve karakterleri çok güçlü,iyi oturmuş. Bu da okuyucuya olumlu
Size ait olmayan ve muhtemelen hiç ait olmayacak birini sevdiniz mi?
Her şeyin bitti sandığınız yerden yeniden filizlenmesine durup seyirci olduğunuz oldu mu. Peki bunun bir yanılsamadan ibaret olduğunu var olanın aslında yok olduğunu tüm benliğinizde hissettiniz mi.
Dağıldığınız yerden toplamaya başladığınızda daha değil diyerek köşe başından çıkıp karşınızda belirmesiyle dünyanızın allak bullak olmasına, bir adım ileri atarken üç adım geri gittiğinize, sonra hiç yokmuşsunuzcasına ortadan kaybolması günlerce aylarca aramayıp sonra bir merhaba demesi yaşadığınız tüm o süreci başa sardığı oldu mu. Gidecek yeriniz kalmayında, kalmanız gereken yeri sevmeye alışırsınız. Ne zaman alışsanız canınız acır.
Deniz ve Can kitabın baş kahramanları. Bir aşık bir maşuk hikayesi okuyucuyla paylaşılıyor. Yanlışı bir başka yanlış kapatabilecek mi? Bir gönülde iki sevda taşınır mı?
Agatha cristie nin kitaplarını çok seviyorum ve bence kriminal tür, romana çok yakışıyor okuması zevkli ve sürükleyici oluyor.Bu kitabı nasıl övmeye başlasam şimdi bilemedim.Kaç kere ters köşe oldum mu desem, olayın boyutu kaç kez değişti mi desem, edebi göndermeler mi desem, boylu boyunca düşünülmüş kurgusu mu desem...pek çok yönden harikaydı.Sadece Agatha cristie ye alışınca bu ktiabın 570 sayfa olması sanki uzatılmış izlenimi veriyor ki bazı yerlerde ben de konuyla alakası olmayıp gidişatı etkilemeyen sahneler vardı desem de baş karakterin ruh halini tasvir etmek için gerekli olabilir deyip geçiştirdim.Eleştirdiğim diğer yanı ise araştırmanın kısa süre içerisinde yapılan araştırmalarla ip söküğü gibi çözülmeye başlaması idi ama kitabın sonuna doğru bu yargımdan vazgeçtim ve yazarı takdir ettim.Bence güzel kurgulanmış bir kitap herkese gönül rahatlığı ile tavsiye ederim.
Hasan Ali Toptaş'ın okuduğum ilk kitabıdır.Geç keşfettiğim bir yazar olmasına rağmen bu okuduğum kitabıyla kendisine hayran bıraktı.Anlatış biçimi çok ilgimi çekti.
Bu kitabında yazar ile sürekli bir yolculuktaymışsın gibi oluyor insan.Araba da yan koltuktaymışsın gibi his veriyor.yolda giderken beraber türkü dinliyorsunuz.Düşüncelere beraber
Yorumuma ilk önce şununla başlamak istiyorum:.
Son zamanlarda müthiş gerilmiş ben'e harika geldi bu kitap. İlk 50-60 sayfası gayet sakinken sonra sonra kahkahalar başladı. Hatta son 50-60 sayfada kahkaha sesimden oğlum uyanmasın diye kendimi sıkmaktan bir hal oldum.nerdeyse koltuktan düşüyordum kişilere taktığı isimlere bayıldım:Optik mesela biri. Bir de bu kitap bana birini hatırlattı ki sormayın gitsin;hem de baş kahramanımız da annesiyleymiş,aynı aynı yav bunu mutlaka okuyup gülün,e mi canlarım.
Biraz da içeriğinden bahsedelim;gazetecilik bölümünü ikincilikle bitiren elif nihayet bir gazetede işe girer. Kendisine verilen köşe ise hiç alakasının olmadığı astroloji köşesi. Ve olaylar burdan sonra başlayıp renkleniyor. Kitabın sonu öyle bir şekilde bitiyor ki ikinci kitap beklentisindeyim. Sevgili yazarımız,ikinci kitap da aynı modda olsun lütfen Hadi bakem kitapla kalın.
Kalbimi içime çekip bakıyorum dünyaya, âh ne boş!
Yalnızlığın ufuk çizgisinde bengi bir suyla yıkanmak dedin mi, aklına Mücellâ gelmeli. Oturduğun sofradaki bir kaşık çorbada yahut sandık lekesi olmuş iğne oyalı bir havlunun isimsiz tarafında. Yaşamı sessizce seyreden insanlar vardır hani, yangın olsa değmez ona, sel gelse götürmez ondan bir şey,
Taş Kağıt Makas
Kitap başlarda sadece gerilim romanı tadı verse de ilerledikçe karakterleri tanıdıkça daha da güzelleşen bir kitaptı. bazı kısımlar gereksiz uzun sürse de sona yaklaştıkça sadece sayfaları çevirdim ve gerçekten ters köşe yaptı. mektupları yazan kişinin tatile gittiği kişiyle aynı olmaması, geçmişte yaşanan trajedinin sahibi olması ve Adamın da aslında o trajedide payının olması biz okurları şaşırttı. ağızda acı tatlı bir his bırakan kitaptı. beğendim.
en beğendiğim kısım tabi ki ters köşe olan kısım yani amelianın baş karakter olmamasıydı en beğenmediğim kısım ise gereksiz uzatılan bölümlerdi yani robinin bakışıyla babasıyla konuşması ve başta onları hiç tanımıyor gibi yapmasıydı.
Varoluşçuluk üzerine inşa edilmiş kale ve kaleyi kendi konfor alanı olarak gören ve yaşam için hiçbir şey yapmayan baş kahraman Drogo’nun yaşamı ele alınmış . Maalesef Sartre ve Kafka kadar kaliteli olmadığı için kitap başlarda çok sıkıyor . Akıcı bir kitap değil , okuması biraz zor. İyi bir okur değilseniz tavsiye etmiyorum .Baş yapıt , köşe taşı diyenlerden veya kitabı okumayıp boş beleş 10 sayfa inceleme yazanlardan uzak durun. Eğer okumadıysanız Sartre ve Kafka okuyun.Severseniz bu kitabı da okuyabilirsiniz.
aslında... her şeyiyle ters köşe yaptırtan bir kitap. ters psikoloji yaparak güven üzerindeki düşüncelerimi öyle çok değiştirdi ki anlatamam... mesela 2×2=4 mü yoksa 5 mi?
peki bu soru neyi ifade ediyor:
gerçekliği mi?
acizliği mi?
güveni mi?
doğru bildiğimiz şeyin peşinden koşmamızı mı?
yoksa "sonuç her ne olursa olsun nefes alayım yeter" demenin başka bir deyişi mi?
duygularım ağladı. psikolojimle iradem baş edemedi. peki ben olsaydım ne cevap verirdim?
kitap çok şeyi anlattı benim için. Çünkü ilk kez yurtta kalmaya başlamıştım. O psikolojiyi hayal bile edemezsiniz. duygularım parçalı bulutluydu... evimden uzaktım, ailemden uzaktım, hiç bilmediğim insanların arasında hiç mi hiç bilmediğim bir yerdeydim... bunalıma girmiştim ve tek sığınağım kitaplardı. bu kitabın yeri bende çok ama çok ayrı...
sıkıldı ruhum...
