Ne diyeceğimi gerçekten bilemiyorum. Kitapla az önce vedalaştım ve boşlukta gibi hissediyorum. Bu sonu bekliyordum, yazar da sizi ilk kitaptan beri bu sona hazırlıyor zaten. Ama yine de belki farklılık yapmak ister diye başka bir son olabilir diye düşünüyordum. • Adelina çok sevdiğim karakterler listesine kesinlikle girdi. İlk kitaptan son kitaba kadar onunla büyüdüm, delirdim, kötüleştim, iyileştim ve sevdim. Adelina için kitaba devam ettim. Son satırları çok güzel ve dokunaklı yazılmıştı. Yazar bir aşk hikayesinden ziyade deliliği iyi kötü dengesini ve kardeşlik bağını yazmak istemiş. Gücün hayattaki her şey olmadığı da ana mesajıydı hikayenin.
Beni çok yoran, boğan büyük bir yolculuktu bu seri. Eksiklikleri gerçekten çok fazlaydı nitekim yazar da teşekkürler bölümünde en çok kendisini zorlayan kurgunun bu olduğunu yazmış. Bence hikaye genelinde de çok fikir değiştirmiş yazarken. Her kitap bambaşka yolculuktu bunu çok güzel yazmış. Çok fazla karakteri vardı hikayenin fakat ben yan karakterleri asla okuyucuya geçiremediğini düşünüyorum, yani ben tam anlamıyla içlerine giremedim.
Kurgusu gerçekten mükemmel fakat yeterince iyi işlenilmediğini düşünüyorum. Adelina karakterini bu kadar sevmesem belki de devam etme kararı da almazdım.
Gökyüzündeki yıldızlara baktığımda mutlaka aklıma düşüvereceksin Adelina, sen ve senin kardeşine olan bağını unutmayacağım.
Alıntı:
“Günün birinde, toz ve rüzgardan başka bir şey olmadığım zaman hakkımda nasıl hikayeler anlatacaklar?”