Ben zaten yoktum ; başkalarının hakkımdaki düşüncelerinde ve o düşüncelere göre var olan yardımcı unsurdum sadece.
Bazı kimseler sadece düşüncelerinde özgürdür. Beri yandan, eylemleri, başkalarının düşünceleri, gelenekler, âdetler ve kanunlarla belirlenmiştir.
"Başkalarını kurtarma peşindesin hep... Başkalarının yürüdüğü yollar meşgul ediyor aklını... Başkalarının düşüncelerinde gölge karakteri oynuyorsun sürekli. Kendi güneşini kapatarak başkalarının bahçelerinde çiçek olma derdine düşüyorsun. Bütün bunları yaparken kendine hiç uğramıyorsun bile.
Çorak toprakları seviyorsun, kendi toprağına adım bile atmıyorsun. Kendini kendinden kurtarmadıkça başka cehennemlerde yanıyorsun. Kendi nehrine girmiyor, başka çamurlarda batıyorsun. Lütfen kurtar kendini kendinden, kendini zihinsel kölelikten...
Başkalarının hayatlarına işçilik etmekten kurtar kendini. Kurtar ki kim olduğunu bil, kendini tanı...
Kurtar ki öğren özünü...
Başkasını öğrenmek için harcadığın emeği kendine de ver. Başkalarının yardımına koştuğun kadar kendine yardım etmek için de koş.
Amacın başkalarının hayatında kahramanı oynamaksa, bu iş çok da dilediğin gibi sonlanmaz. Başkalarının kurtarıcısı rolünü fazla benimsersen, kendi hayatının celladı olursun. Sen Superman değilsin. Robin Hood da değilsin, Joker de..."
“Mutluluğu başkalarının gözlerinde, düşüncelerinde aramak...“
Sayfa 175Kitabı okudu
Başkalarını ne kadar dinlersek onların düşüncelerine o kadar yakınlaşıp, kendi düşüncelerimizden o kadar uzaklaşırız. Kendi düşüncelerinden uzaklaşıp, başkalarının düşüncelerinde yaşamak bir hapsoluştur.
(2) İnsan, tıpkı diğer hayvanlar gibi dolaysız, pratik hedeflerine ulaşmak için düşünce süreçlerini kullanmasını sağlayan zekâya sahiptir; fakat insan, hayvanların yoksun olduğu başka bir zihinsel niteliğe de sahiptir. Kendisinin, geçmişinin ve geleceğinin, ölümün, küçüklüğünün ve güçsüzlüğünün farkındadır; başkalarının arkadaşlar, düşmanlar ya da yabancılar olarak- farkındadır. İnsan, her türlü canlıyı aşar, çünkü kendisinin farkında olan ilk canlıdır. İnsan, doğanın içindedir; onun zorunluluklarına ve rastlantılarına maruzdur, ancak doğayı aşar, çünkü hayvanı doğanın bir parçası yapan -onunla bir olarak- farkında olmama hâlinden yoksundur. İnsan, doğanın tutsağı olmanın ürkütücü çelişkisiyle yüzleşir, ancak düşüncelerinde özgürdür; doğanın bir parçasıdır ama aynı zamanda onun bir garabetidir; ne doğanın içinde ne de dışındadır.
Sayfa 140Kitabı okudu
Ancak mutluluğunu kendisinin gerçekte ne olduğunda değil başkalarının gözünde ne olduğunda aramak zorunda kalan birinin muhtaç olduğu kaynak bir hayli verimsizdir. Çünkü esas itibariyle varlığımızın ve buna bağlı olarak mutluluğumuzun temeli hayvansal doğamızdır. Bu yüzden iyi bir yaşam sürebilmemiz için sahip olmamız gereken en önemli şey sağlıktır. Fakat hemen ardından sağlığımızı korumamız için gereken araçlar yani sorunsuz bir şekilde geçimimizi sağlayabileceğimiz şeyler gelir. Saygınlık, ihtişam, rütbe, şöhret… birileri bunlara ne çok değer verirse versin tüm bunlar asıl önemli varlıkları tamamlayamayacakları gibi yerlerini de tutamaz. Daha ziyade gerekirse onlar için hiç tereddüt etmeden feda edilirler. Bu nedenle başkalarının düşüncelerinde değil tam olarak içinde bulunduğumuz koşullarda yaşadığımız gerçeğini zamanında idrak etmemiz mutluluğumuza katkıda bulunacaktır.
Başkalarını kurtarma peşindesin hep... Başkalarının yürü düğü yollar meşgul ediyor aklını... Başkalarının düşüncelerinde gölge karakteri oynuyorsun sürekli. Kendi güneşini kapatarak başkalarının bahçelerinde çiçek olma derdine düşüyorsun. Bütün bunları yaparken kendine hiç uğramıyorsun bile.
Çorak toprakları seviyorsun, kendi toprağına adım bile atmıyorsun. Kendini kendinden kurtarmadıkça başka cehennemlerde yanıyorsun. Kendi nehrine girmiyor, başka çamurlarda batıyorsun. Lütfen kurtar kendini kendinden, kendini zihinsel kölelikten...
Sayfa 51Kitabı okudu
İçi boş, sadece başkalarının düşüncelerinde mevcut olan bir varlık olup çıkıyorsunuz. Bu ise kaygı uyandırıyor.
