—Senin canının da çok sıkıldığı olur mu?
—Nasıl? Ne sıkıntısı?
—Benim bazen olur. O kadar sıkılır, o kadar sıkılırım ki, ne yapacağımı bilemem.
—Peki derdin neydi, neden öyle sıkılıyordun?
—Evimi çok özlüyordum.
—Niye ki? Ailen zengin miydi?
—Değildi ama bir eksiğimiz de yoktu. Yaşayıp gidiyorduk işte!