Yedi Güzel Adam
“Biliyor musunuz?
Ben bu çağdan nefret ettim.
Etimle, kemiğimle nefret ettim.”
Bu dev kelimelerin sahibi Cahit Zarifoğlu’nun söz ve şiirlerine pek çok yerde rastlamış ama yazarın bir kitabını okumamıştım, işte şimdi bu kitap aracılığı ile şairi ilk kez okudum.
Şiirlerinin anlaşım zorluğu olduğuna dair duyumlar almıştım bana göre de Zarifoğlu şiirleri “kapalı bir kutu” çıktı.
Kutuyu elime aldım; kurcaladım, içini de açtım ama içindeki değerli hazineyi kavramak konusunda zorlandım pek tabi ki ben de.
Ancak okurken şunu kesinlikle hissettim; şiirler o kadar çok nitelik barındırıyor ki anlamıyor oluşumu asla şaire yormayıp, kendimde aradım eksikliği..
Bir amaç uğruna, bir kaygı için yazılmış şiirler. Okurken ahengi hissediyor oluyorsun ama manasını tam anlamıyla kavramak konusunda tıkanıyorsun. Kavrayamadıkça daha çok içine girmek istiyorsun, istedikçe anlam kıvrımlarının kenarlarına sürtünüp, kendinle debeleniyorsun.
Neler yaşattın sen bana böyle sayın şair! :)
Asla “ben bir daha okumam” demiyorsun, diyemiyorsun. Daha çok “bir sonraki satırı hissedeceğim” diyerek okuyorsun.
Ya da bir sonraki kitabı..
İşte Cahit Zarifoğlu şiirlerinin yarattığı girdap...
Ve çok sevdiğim sözlerinden biri daha:
“Halk aşksızsa sokaklar
banka dükkânlarıyla doludur”
Ben kitabı bitirip bu anlam gelgitlerinden kendimi dışarı çıkarabildim sizlere de keyifli ve anlamlı okumalar diliyorum..
Yedi Güzel Adam
