Mısır'a Kaçış
Yıldızbilimciler gittikten sonra Rab'bin bir meleği Yusuf'a rüyada görünerek, “Kalk.!” dedi, “Çocukla annesini al, Mısır'a kaç. Ben sana haber verinceye dek orada kal. Çünkü Hirodes öldürmek için çocuğu aratacak.”
Böylece Yusuf kalktı, aynı gece çocukla annesini alıp Mısır'a doğru yola çıktı. Hirodes'in ölümüne dek orada kaldı. Bu, Rab'bin peygamber aracılığıyla bildirdiği şu söz yerine gelsin diye oldu: “Oğlumu Mısır'dan çağırdım.”
Hirodes, yıldızbilimciler tarafından aldatıldığını anlayınca çok öfkelendi. Onlardan öğrendiği vakti göz önüne alarak Beytlehem ve bütün yöresinde bulunan iki ve iki yaşından küçük erkek çocukların hepsini öldürttü. Böylelikle Peygamber Yeremya aracılığıyla bildirilen şu söz yerine gelmiş oldu:
“Rama'da bir ses duyuldu,
Ağlayış ve acı feryat sesleri!
Çocukları için ağlayan Rahel
Avutulmak istemiyor.
Sayfa 1011 - İNCİL, MATTA, 2Kitabı okudu
Allah (c.c)
"Ben sizi bana secdeye varasınız diye değil benim özlemim ile yananların kalplerini size göstereyim ve onlarla size iftihar edeyim diye çağırdım."
Sayfa 264 - ÇelikKitabı okudu
Mülkün sahibin bulmuşam
Neyleyeyim bu dünyayı
Hu ! Aşkı ile dolmuşam
Boşadım ben bu fenayı
Cemal-i nare yakar beni
Huri cinan istemezem
Feda ettim malu teni
Sevap için ben gezmezem
Terki ukba terki dünya
terk eyledim terki terki
Benim için hepsi rüya
Derdim Cemal'i ve zikri
Ruhiyem Hu Ruhi dedim
Dertli ruhumun ruhuna
Aşkına tellal şeçildim
Çağırdım hep Hu yoluna
Seyyid Muhammed Ruhi
Yine sana.
karanlık gündüzlerde düşledim seni
karanlığı kıran güneş oldun
yorgun gecelerde gezdim seni
yüze tebessüm oldun
olmadığın vakit çağırdım seni
anlarda yokluk oldun
düşlerde sevdim seni
biriktirdim, sensizlik çiçeklerini
yazdığım dizeleri getirdim sana
kokla diye umudu serptim üstüne
biraz ayrılık, biraz hüzün ektim sevdaya
ayrılıklar da sevdaya dahil zira
ben seni yokken de sevdim
ben seni sensiz de sevdim
buldum kendimi
aradım sokak sokak neşeni
sayfalarda gördüm fikrini
içtiğim kahvede sezdim sohbetini de
yerini hazır ettim
ben seni
seni çizdim resmime..
Cemal Bey'in maiyetindeki işim rahattı. Saat beşten sonraki zamanım benimdi. Muhit değişmişti. Burada, Fener Postanesi'ndeki cıgara yanıklarıyla dolu tahta masa telefon etmek için sıra bekleyen, itişen kakışan yüzlerce insan, onların birbirine karışan konuşmaları yoktu. Her şey kibar, rahattı. Telefon benim konuşmam içindi. Zil seslerine ben koşmuyordum. Bilâkis ben basınca koşan adamlar vardı. İlk gün üst üste sekiz defa aynı hademeyi çağırdım. Birinde havayı sordum, ikincisinde saati; üçüncüsünde paltomu tutup giydirmesini, dördüncüsünde çıkarmama yardım etmesini istedim; beşincisinde adını öğrendim... Vâkıa sonunda iş biraz cıvıklaştı. Altıncısında cıgara ikram ederek karşıma oturtmuş, yedincisini kalkıp gitmesi, sekizincisini tekrar gelmesi için çalmıştım.
İster inanın, ister inanmayın, bu benim için hakiki zevkti. Sıraya girmiştim!
Sayfa 182 - İkinci Bölüm, Küçük Hakikatler, XKitabı okudu
Efsanelerde ve Kutsal Kitaplarda İlk Harç
"Ellerimi yıkadım. Bir parça çamur koparıp, yazıya attım. Ve bu yazıda kahraman Engidu'yu yarattım." (Gılgamış Destanı)
"Bunun üzerine ben de Ea'nın yardımını istedim. Toprağı Kingu'nun kanıyla yoğurdum, ilk insanı meydana getirdim." (Sümerlilerin Enuma-eliş Destanı)
"Bunun üzerine tanrıça Ngüho yengeç elleriyle gökyüzünü yukarıya kaldırdı, denizleri yeniden sınırlarına itti. Ve çamurdan yeni bir insan türü yarattı." (Çin
efsanelerinden)
"Kral Amonhotap III olarak betimlenen Tanrı Khnemu çömlekçi çarkında erkek ve dişi iki insanı yaratıyor." (Mısır'da Luksor Tapınağı’nda bulunan bir kabartmadan görüyoruz.)
"Namlı, şanlı Hephaistos'u çağırdım hemen. 'Bir parça toprak al, suyla karıştır’ dedim. İçine insan sesi koy, insan gücü koy." (Hesiodos Destanından)
"Göz yaşlarımla toprağı çamur haline getirdim ve yoğurdum. (Prometheus
anlatıyor) Bir insan heykeli yaptım. Sonra bu heykele ruh verdim. İlk ölümlü yaratıklar oluştu böylece." (Yunan efsanelerinden)
"Ve Rab Allah yerin toprağından Adam’ı yaptı ve onun burnuna hayat nefesini üfledi ve Adam yaşayan can oldu." (Tevrat’tan)
"And olsun ki Biz insanı süzme çamurdan yarattık." (Kuran, Mü'minûn Suresi,
12-16. ayetler)
"Hakikat Biz onları cıvık bir çamurdan yarattık." (Kur'an, Es-Sâffât Suresi, 11. ayet)
"Ben muhakkak çamurdan bir insan yaratacağım. Artık onu tamamlayıp içerisine de ruhumdan üfürdüğüm zaman kendisi için derhal ona secdeye kapanın." (Kuran, Sâd Suresi, 71-76. ayetler)
Sayfa 284 - Kaynak Yayınları
Bir Anı, bütün hatalar liderindir.
Arkadaşımın isteği üzerine anımı paylaşıyorum. bundan 7 sene kadar önce çalıştıgım iş yeri, liderlik ve yöneticilik eğitimleri düzenledi. Bir çok yöntem ve teknik gösterildi. Eğitimin son günü eğitimci sordu; arkadaşlar bu eğitimden ne kazandınız ne öğrendiniz. Dedik bizde bir çok yöntem ve teknik öğrendik. Arkadaşlar dedi bütün hatalar liderindir unutmayın dedi. Bunu hiç unutmadım. Gel zaman git zaman bir gün çalışırken bana bağlı ekibin sahada bir hata yüzünden tartıştığını gördüm. her ikiside hatayı diğerinin yaptığını söylüyordu. cağırdım iki çalışanı ve bu hatanın sizin değil benim olduğunu söyledim. Ve doğru olanı gösterdim. bir daha bu hata olursa şu sebepten olursa senin diğer türlü hata olursa senin dedim. Bir daha hata yapmadılar. unutmayın kabul edilmeyen hatalar tekrarlanır ve hata olarak ne kabullenilir nede kabul edilir. Hala bu kural değişmedi. şu an çalıştığım yerdeki yönetici büyük bir hata oldu ve bu hatayı birine devretmem lazım dedi espriyle. Bende kabul ederim ben çünkü bütün hatalar liderindir dedim😉
Annem, okul arkadaşlarımı eve ikindi kahvaltısına çağırmama izin verdi. Ben, Sırma'yı da çağırdım. Yanımızdaki evde oturan Sırma'nın sarı saçları, mavi gözleri vardır.
