SPOİ İCERİR
Kendimi dış dünyaya ne zamandır soyutladım bilmiyorum. Kendimi Annie'nın kırık kollarına ne zaman attım... Sanki Annie benim en yakınımdı ve ben, o her seferinde Blake'e yenildiğinde kendimi yedim. Izzy eldivenini çıkardığında; Nick alkolü bırakıp kızına, günışığına, döndüğünde; Izzy ilk defa babasına "Seni seviyorum babacığım." dediginde gözlerimde hep buğu kitabımın sayfalarında hep ıslaklık vardı. Nick'i öylesine sevdim ki Annie, Black'e döndüğünde ne zaman Nicke'e dönecek diye okudum bütün sayfaları. Sonunda dönmüştü işte Nick'ine kendine gerçek Annie'yı bulmuştu en çok kaybolduğunda. O dönmüştü ama ben dönedim kendime, hiç bitmesin istedim, biraz daha Nick'le vakit geçirsinler biraz daha biraz daha... Ama anladım ki insan kendini bulmalı yaşı kaç olursa kaç çocuğu olursa olsun. Nereyi seviyorsa kimi seviyorsa onunla paylaşmalı hayatı alışkanlıklarla degil her günü farklı yaşayarak.