Her güzel şeyin bir sonu varmış cidden. Bitmez sandığımız aşkların bi anda yok olup gitmesi hayatın en hüzünlü yeri bence. Kurduğumuz hayaller bi anda suya düşer. En kötüsü de onsuz hayalimin olmaması. Varlık sebebimi ona bağlayamıyorum artık. Var değilim çünkü. Yıkılan hayallerimle birlikte ben de suya düştüm. Boğuldum, kurtulamadım. Bana yardım
"İNSAN"
Allah'ın yarattığı en muzaam varlık.
Görebilene içi dışı hikmet dolu.
Akli, kalbi, ruhi, bedeni dolayısı ile psikolojik, manevi, sosyolojik, biyolojik, fizyolojik ve yaşantısal birçok şey içinde barındıran bir sistem.Bu sitemde bazen ödün veren kısımlar oluyor ama hiç bir zaman bu sistem bir insanda tam anlamıyla son bulmuyor.
Mesela;
İnsan zor bir dönemden geçiyor ama bedensel sağlığı yerinde ya da bir sağlık sorunu yaşıyor ama manevi anlamda tatmini sağlamış gibi gibi birçok örnek verilebilir.
Peki insanda bulunan bunca sistemin temel taşı nedir? (Yani insan için en büyük nimet nedir?)
Bence imandır.Çünkü imanı olmayan kimse sebep perdesinden öteye geçemez.Hep sebeplerde arar olanı...
Oysa ki olan her şey Rabbimizin bir "Ol" emrine bakmaz mı?
İmanı olan kimse ise sebepleri kaldırır aradan ve zâhir olur onun için yaratan.
Her şey bir anda rahmet ve hikmet perdesinde görünür. Elbette bazen bazı konularda teslimiyet ve sabır gerekir lakin aciz olarak yaratılan bir saniye sonrasından dâhi haberi olmayan insan için İman ilahi bir nimettir ve buram buram Yaratanın merhametidir...
Sümeyye
içsel konuşmalarım
...
- Özsaygı yoksa kaygı olur, kaygı varsa kıyas olur kıyas varsa da kendilik ol(a)maz..
+ Özsaygı ile kaygı arasında kl bağlam nedir?
- Kaygılı insan tedirgindir ve bence tedirginlikte kendine güvensizlikten kaynaklanır...
.
Tevazu ve Kibir
*TEVAZU-KİBİR*
Bugünlerde bazı kavramlar, değerler üzerine düşünüp kafa yormak, konu üzerine biraz çalışma yapmak hoşuma gidiyor. Bugün tevazu ve kibir üzerine düşündüm.Gerçekten tevazu sahibi miyiz? yoksa o tevazu perdesinin ardında kocaman bir kibir abidesi mi duruyor?
Öncelikle bu kavramların ne anlama geldiğini öğrendim. Ve bazı düşünceler
Seni seviyorum, Theodore.
Yazmak daha kolay olsa dahi, bu iki kelimeyi yazarken ağırlığından ötürü, üç dakika otuz altı saniye boyunca duraksayıp dinlenme hissettim. Sadece yazmak bile bu kadar ağırlık veriyorsa yüreğime, dillendirmek imkânsız olurdu herhalde. Ama buradan anladım ki, gerçek.
'Sen aşktan, sevgiden ne anlarsın?' diyebilirsin ama bu konuda hiç bahtı olmayan biri olarak bence en iyi anlayacaklardan biri benim. Sen Tanrı'ya emanet ol, bırak yüreğin benim avuçlarımda kalsın.
Ölü kalbim ve kara ruhumla, Jerome Jeon."
Beylerr, tam tersi evlilik teklifi olmaya aday bence
Seninle uzun yolculuklar istiyorum bayım. Ben sana şiir, sen bana roman ol.
Zamanı oy, sesini sakla.. Unutulmasın
Tarih düşür her yazdığının altına
Aynaya bak, yüzünü göm.. Unutulmasın
Bir gün küllerin savrulur nasılsa,
Bence sen bir günlük tutmalısın
Solgun güller kurutarak yapraklarında
Yağmurda yürü, izini koru.. Unutulmasın
Toprağı eşeleyen çocukların avuçlarında.
Şimdi kentlerin yalınkılıç yalnızlığındasın
Geçtiğin kırmızı, durduğun yeşil.. Unutulmasın
Dimdik önündesin bir fotoğraf karesinin
O fotğrafta hiç sarı kullanılmasın
İyi çocuk ol, acınla büyü.. Unutulmasın
AHMET ERHAN
Selamün aleyküm.
Şimdi sizinle çok kârlı bi anlaşma yapıcaz. Siz benim için "ramazan ayı boyunca hastanede nöbette olduğu günler teravihlerini hayırla kılabilsin" diye dua edeceksiniz, ben de sizin için "Allahım bu kardeşlerden razı ol ve onları cennetine al" diye dua edeceğim. Bence on numara bi anlaşma. Buralara giremiyorum ama olsun. Sizi seviyorum. Ramazanımız mübarek olsun. ❤️
Beni kırdığın yerden seni de kırmışlar, duydum. Güçlü gözüktün değil mi ilk öğrendiğinde? İnsanlardan uzaklaşır uzaklaşmaz bir köşede oturdun, gidemedin. Dakikalar sonra gözyaşlarının yerde bıraktığı izleri izledin değil mi anlamsızca? Ayağa kalktığında başın dönmüş olmalı. Eve gittiğinde ilk kime bağırdın doğruyu söyle, merak ediyorum. Bu
Zamanı oy, sesini sakla
Zamanı oy, sesini sakla... unutulmasın
Tarih düşür her yazdığının altına
Aynaya bak, yüzünü göm... unutulmasın
Bir gün küllerin savrulur nasılsa
Bence sen, bir günlük tutmalısın
Solgun güller kurutarak yapraklarında
Yağmurda yürü, izini koru... unutulmasın
Toprağı eşeleyen çocukların avuçlarında
Şimdi kentlerin yalın-kılıç yalnızlığındasın
Geçtiğin kırmızı, durduğun yeşil... unutulmasın
Dimdik önündesin bir fotoğraf karesinin
O fotoğrafta hiç sarı kullanılmasın
İyi çocuk ol, acınla büyü... unutulmasın...
Ahmet Erhan
Ömrümüzden bir gün daha geldi geçti;
Derede akan su, ovada esen yel gibi.
İki gün var ki dünyada, bence ha var ha yok:
Daha gelmemiş gün bir, geçmiş gün iki.
Dert içinde sevinci bul da yaşa;
Haksız düzende haklı ol da yaşa;
Sonu nasıl olsa yokluk dünyanın,
Varından yoğundan kurtul da yaşa.
Açılmaz kapıları açmamız mı gerek?
Dünyada insanca yaşamanız mı gerek?
Bırakın öyleyse iki dünyayı birden:
Ey ölü canlılar, canlar uyanık gerek!
Ömer Hayyam
Bu da 2;
Dini tercih etmediği için insanlığı ve ahlâkı da dinin içinde bırakanlar var. Dini tercih etsen de etmesen de insan olduğun için insanlık barındırman gerekmiyor mu? Hani dini sonradan öğreniyoruz ama özümüz insanlık içeriyor ya?
Dininin olması ya da olmaması değil, insanlığının ve ahlâkının olmaması seni kötü yapan. (En azından benim için
Her şey çok güzel olacak masalı yerine,
"Kötü şeylere de hazır ol,
Ben hep yanında olacağım" daha samimi bence...