336 syf.
·
Puan vermedi
Hayat birbirinden ayırdıklarını, kısa bir müddet için tekrar yaklaştırır gibi olsa bile, uzun zaman yan yana bırakmıyordu. Geçen günleri bir daha geri getirmek mümkün değildi ve sadece hatıralar, iki insanı birbirine bağlayacak kadar kuvvetli değildi.
Sayfa 1773Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Benim için hep anlaşılmaz olan, kelimelerin ve yargılarınla bana nasıl bir üzüntü verebildiğin konusundaki katıksız duyarsızlığındı, sanki gücünden habersiz gibiydin. Kuşkusuz çoğu kez ben de kelimelerimle seni incitmişimdir, ama sonradan bilirdim, canımı yakardı, ama kendime hakim olamazdım, dilimi tutamazdım ve daha ağzımdan çıkarken pişman olurdum. Oysaki sen, sözlerinle döverdin, kimseye acımazdın, ne sözünü söylerken ne de sonrasında, insan senin karşında tamamen savunmasız olurdu.
Sayfa 17Kitabı okudu
96 syf.
·
Puan vermedi
Ben sana rehber değil, ancak yoldaş olabilirdim, fakat yolu ikimiz de bilmiyorduk ve birbirimize yük olmaktan, birbirimizi şaşırtmaktan başka bir şey elimizden gelmiyordu.
Sayfa 229Kitabı okudu
Tek bir insanın diğeri için neler ifade edeceğini hiç bilememişti, çünkü hiç yalnız kalmamıştı.
Sayfa 13Kitabı okudu
Doğamız gereği kendimizi diğerleriyle kıyaslamaya meyillimizdir. Mutluluğumuz ve acılarımız da genellikle çevremizdeki nesneler ve insanlardan kaynaklanır. Bu yüzden, hiçbir şey yalnızlıktan daha tehlikeli değildir. Yalnızken, hayal gücümüz devreye girip, bizi kanatlarının üzerine alarak kendimizi herkesten daha aşağıdaymışız gibi hissettirir. Her şey normalde olduğundan daha yüce, bizden daha üstün görünür. Zihnin bu algısı gayet doğaldır. Genellikle yetersizliklerimizi sürekli olarak göz önünde bulundurur, başkalarının bizlerde olmayan niteliklere sahip olduğunu düşünürüz. Bizdeki tüm nitelikleri onlara yükler, sonra da sadece hayal gücümüzde var olan mükemmel ve mutlu insanlar yaratırız.
Zayıflıklar ya da hayal kırıklıklarına karşın, devam etmeye kalktığımızda da diğerlerinin rüzgar ve dalgalardan yardım almalarına rağmen bizden daha geride olduklarını düşünürüz. Bu yarışta onlarla baş başa olmaktan ya da onları geçmekten daha güzel bir his yoktur.
Sayfa 80Kitabı okudu
“Ah! Siz akıllı geçinen insanlar,” dedim gülümseyerek. “Hiçbir zaman ‘delilik, çılgınlık ya da sarhoşluk’ demeye hazır değilsinizdir. Siz makul insanlar her sakin ve bastırılmışsınızdır! Sarhoşlardan tiksinir, ölçüsüzlerden nefret edersiniz ve onları yok sayıp, bir de üstüne yanlarından gelip geçerken, onlardan biri olmadığınız için Tanrı’ya sahte sofular gibi şükredersiniz. Ben birden çok kez sarhoş oldum. Duygularım hep ölçüsüzlük sınırında oldu ve bunu itiraf etmekten çekinmiyorum çünkü kendi deneyimlerimden öğrendiğim kadarıyla, büyük ve etkileyici işler yapan tüm önemli adamlar, toplum tarafından sarhoş ya da deli olarak yaftalanmıştır. Ve normal hayatta da iyi ve soylu bir iş yapan herkesin arkasından, bunu yapan kişinin sarhoş ve çılgın olduğu söylenmez mi? Kendinizden utanmalısınız akıllı geçinenler!”
Sayfa 62Kitabı okudu
Ama bu hayatta hiçbir şey uzun sürmez; ikinci kez duyduğu mutluluk da, ilkine oranla pek cansızdı. Üçüncü kez duyacağı mutluluk biraz daha zayıflayacak, en sonunda yok olup gidecekti. O da eski ruh haline dönecekti, tıpkı taşların suda sektirilmesiyle oluşan halkaların bir süre sonra kaybolması gibi…
Sayfa 69Kitabı okudu
İşte bu çiçekler, zeka ve güç yeryüzünden silindiğinde bile karşılıklı minnet ve sevginin, insanoğlunun kalbinde yaşamaya devam edeceğine tanıklık edecek.
Sayfa 127Kitabı okudu
Evet kimsesizdik ama umudumuz vardı
Üç ev görsek bir şehir sanıyorduk
Üç güvercin görsek Meksika geliyordu aklımıza
Caddelerde gezmekten hoşlanıyorduk akşamları
Kadınların kocalarını aramasını seviyorduk
Sonra şarap içiyorduk kırmızı yahut beyaz
Bilir bilmez geyikli gece yüzünden
Sayfa 20Kitabı okudu
Belki de kim olduğumu ben bile bilmiyorumdur.
Sayfa 28Kitabı okudu
Ne iyiydik ne kötüydük
Durumumuz başta ve sonda ayrı ayrıysa
Başta ve sonda ayrı olduğumuzdandı
Sayfa 21Kitabı okudu