- N ' oldu ? ( Adam seni artık sevmiyorum diyor, ben ona n ' oldu diyorum. Benim için olan oldu cnm yhaa ;))
- Yani öyle spesifik bir şey olmadı , sadece öyle.
Adam beni aldattığını söylemedi ki ağız yüz kırayım , çok insani ve olağan konuştu. Gözyaşlarım ne zaman akmaya başladı hatırlamıyorum. Ayrıca bu sinirle muhtemelen şu röveşata attığım terliği az sonra balkondan atacağım! Ya da adamın kafasına mı atsam ya ? Neyse ayıp olur , en iyisi ağlamamı durdurmaya çalışayım. Durmuyor ki hayvan!
- Beni tamamen gözden çıkarıyorsun , öyle mi? Bitti yani tamamen , ben kimle ne yaparsam yapayım öyle mi?
Sessizlik...
- Git , bu gece ve sonrasında asla burada yatamazsın , eşyalarını da al tamam mı? Ben toplayamam senin eşyalarını. Nerede neyin var bilmiyorum zaten.
Bu cümleleri ağlarken kurduğuma inanamadım , sanki o an tek derdim eşyalarıymış gibi...
- Burada kalacağım!
- HAYIR!
( KALDI... )
Tüm gece uzun uzun onu seyrettim , kulağına onu sevdiğimi fısıldadım , ' Bu son kez yanında yatışım ' dedim. ' Gitmeseydin , biraz daha sevseydin keşke ' dedim. Hepsini duydu , duymamayı tercih etti.