“Eski beni nerede ve nasıl kaybettiğimi hatırlamıyorum. Sadece bir akşam vakti balkon serinliğinde otururken geldiğim tüm yolların bana ne kadar uzak olduğunu gördüm.”
-Alıntı
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
İnanırdım saadetli yolculuklara.
Adalar var zannederdim güneşli, mavi, dertsiz.
Bütün hızımla koşardım dalgalara.
O zaman beni görseydiniz.
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
Beni o zaman görseydiniz
Siz de gelirdiniz peşimden.
Ama şimdi şu akşam saatinde
Son liman kendim, bu döndüğüm,
Bilmiş, bulmuş, anlamış.
Hatırımda, bir vakitler güldüğüm.
Yoluna can serdiğim o kaçış.
Şimdi , şu akşam saatinde
Dönüyorum görmüş, geçirmiş, atlatmış,
Denizlerin doymayan sahilinde.
Sayfa 422Kitabı okudu
Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş. Gene bu akşam anladım ki, onu kaybettikten sonra, ben dünyada ancak kof bir ceviz tanesi gibi yuvarlanıp sürüklenebilirim.
Sayfa 128Kitabı okudu
Namı diğer Halilkarnas Balıkçısı (Cevat Şakir)
Kaldı ki, Cevat babasını severdi. Bir akşam, "sen daha doğmamıştın, onu tanımadın" diyerek, uzun uzun ve sevgiyle ondan söz etmişti. Cevat bana bir katil görünmedi hiçbir zaman. Hiç kan dökmedikleri halde, ondan bin kat daha katil insanlarla dolu yeryüzü.
Sayfa 139Kitabı okudu
geceye bir şiir bıraktım
Ay Işıla sığışmıştı
O akşam ay Işıl'a sığışmıştı,Işıl çocukluğuna,
Çocukluğumuz mor bir zambağa,
Hani her çocuk zaman zaman
Kendini mor bir zambağın içinde düşler ya
Sonra iki çocuk birbirine gülümser, sonra
Zambağın içine bir çiy tanesi düşer
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Alnında akşamın ince kederi,
Sessizliğin sırrı,dudaklarında.
Yanan bir kağıtta küçük bir satır
Yazı gibi akşam onu karartır;
Artık o,silinen bir hatıradır,
Bu ıssız bahçenin uzaklarında...
#necipfazıl ✒
A...Geceler kurşun gibi iner üstüme birden. Hayalin çıkıp gelir uzaklardan karşıma. Sonra yüreğimi bir kara sevda tutar. Ama sen duymazsın duyduğumu A...Ne bir türkü söylersin gizlice ağlayarak ne bir akşam içinde bir yara göz göz açar.Ne efkar basar seni akşamları ansızın. Ne uykuların kaçar.Konuşsam bir türlü, sussam bir türlü. Yıllar yılı yüreğimde büyüyen sırsın. Bir sigara dumanına uzanır gibi usulca. Dokunsam saçlarına, kırılırsın.Kaçtım şehir şehir çok uzaklara Boşuna gurbet acısı tattım.Oyalandım durdum seni unutmak için. Kendimi boşuna aldattım.Anladım faydası yok uzak kalmanın artık. Seni kader çizgisiyle alnıma yazan haktır.Unutmak ne mümkün gözlerinin rengini,Seni çılgın gibi sevmek yaşamaktır.Bir serin rüzgarsın yüzüme vuran. Yüreğimi yakan bir avuç korsun.Gökler biliyor sevdamı, taş duvarlar biliyor. Sen bilmiyorsun.
Yıldızların konuştuğu bir yaz gecesiydi Aylardan temmuz;
Yine sardı hatıralar kalbimi.
Sayfa 25Kitabı okudu
“Şafakta kanatlanmış bir kalple uyanmak ve bir aşk gününe daha şükür görevini yerine getirmek
Öğlen vakti dinlenmek ve aşkın coşkusunun ruhunda yankı bulması
Akşam eve dönmek şükrederek
Ve sonra uyumak kalbinizde sevdiğiniz kişi için dua ve dudaklarınızda şükür ve övgü ezgisiyle...”
Sen ki, saçından tırnağına kadar
Bir hürriyete bedelsin,
Bu ılık saçlar, bu gözler; fakat her şeyden önce
Yaşadığın için güzelsin..
Sayfa 16Kitabı okudu