Bedenin işlevini yerine getirdiği sürece onun ne kadar büyük bir düşman olabileceğini fark edemiyorsun; Ama ona bir an için karşı koymaya kalkınca, yenildiğimi görüyorum.
Sayfa 12 - CANKitabı okudu
Orhan Gazi
Ey oğul! Benim için ah, vah edip ağlama! Seni dünyada her türlü kötülüklerden koruyup âhirette sonsuz saâdete kavuşturacak olan yüce dinimizin emirlerine sımsıkı sarıl! Bütün söz ve işlerinde, adâletten ayrılma! Dâima, halkın yanında ve hizmetinde ol! Onların hak ve hukukunu koru! Bunu yaparken Cenâb-ı Hakkın emirleri, rehberin olsun! İnsanlığı huzur ve saâdete kavuşturacak olan İslâm sancağını dalgalandırmaya devam et! Devletin başı oldum diye, sakın gururlanma! Bunlar gelip geçici şeylerdir. Senden önce daha nice beylerin, hâkanların gelip geçmiş olduğunu bir an aklından çıkarma! Ne kadar ömrün olsa, sonunda ölüm var. Artık benim ömrüm bitmek üzere. Âhiret yolculuğuna çıkıyorum. Bana duâ et! Senden yegâne isteğim budur. Devletimin ve milletimin huzur ve güvenliği için çalış.
Figan-ü Lügati-t Türk -Melankoli-
Latinceden dilimize girmiş olan melankoli; hüznün ve kederin hakim olduğu bir ruh halini anlatmak için kullanılır ve kolayca tahmin edileceği gibi 'melan' ve 'koli' sözcüklerinin birleşmesiyle oluşmuştur.
Arapça bir sözlük olan mel'an; dolmuş-taşmış demektir.
İtalyanca bir sözcük olan koli ise; içinde eşya bulunan paket anlamına gelir.
Dolayısıyla 'kolilerin dolup taşması' anlamına gelen melankoli sözcüğü; zaman içerisinde, öğrenci milletinin kafasını koli olarak algılayan bir eğitim sisteminin, bu kafaları ezber ve gereksiz bilgilerle doldurması sonucu ortaya çıkan, aptallaşmış, ruhsuz, ilkesiz, idealsiz gençliğin, bunalım psikolojisini anlatmak için kullanılır olmuştur. Bu tuhaf ve ezberci sistem, gerekli gereksiz her şeyi ezberletmek suretiyle, gençleri bunalıma ve melankoliye sürüklemiştir.
Sayfa 31Kitabı okudu
Galiba aşığım. Neyse, aklımı kaçırdım. Düşünemiyorum, çalışamıyorum, dünyadaki hiçbir şey umurumda değil. Tanrı aşkına Mary! İşkence çekiyorum! Bir an mutluyum, bir sonraki an acılar içindeyim. Yarım saat süresince ondan nefret ediyorum; sonra da onunla on dakika birlikte olabilmek için canımı verecek duruma geliyorum; ne hissettiğimi, niçin hissettiğimi asla bilmiyorum; delilik bu, ama yine de son derece akla yatkın.
Tabutunuzu şairler taşıyor.Ölümden en çok onlar söz ettiler çünkü ." Yeter ki gün eksilmesin penceremden ," deseler de şair sözüdür,hayat en çok onları ürküttü .Kıldan ince bir dikkate sahip olmalıydılar kılıçtan keskin bir dil için .İnce bir zeka ve derin bir anlayışla kavrayabildiğinden marifeti şaire şair denirdi .Yoksa "Kıl " demekti "Şa'r." "Eş'âr " ve "Şuur "kıllar .İstihare ödünç verdi "inceliği " şaire.Kökü "ince ilim " dir dedi şiirin . "Şın " , "ayn " ve " râ " iki köktü .Birinden "Sebat " dalı uzandı ,diğerinden " ilim " ve "işaret. "
Kadim bir lügat fısıldadı kulağımıza : "Leyte şi'ri / Keşke şiirim ." Keşke bilseydim demekti .Hem "Şa'ire " kesin bıçak anlamına geliyor .Ne çok şey söylüyordum bu meşin ciltli.
"Şair" kelimesi " Yalancı " manasında da kullanıldı cahiliye devrinde.En güzel şiir ,en yalan şiirdi .Bu yüzden yalanladılar Hz.Peygamber'i "Şair " diyerek .Resül sustu .Cevaplarını Kur'ân-ı Kerim verdi :Biz O'na şiir öğretmedik ,buna ihtiyacı da yoktur ; O'na öğreyilen sadece apacık Kur'an dır (Yâsin ,69.) Açıklık ve kapalılık iki kutbu oldu kelamın .
Kur'an 'ın vasfı açmak şiirin vasfı örtmekti ."
Şiir ve şuur , beyanın zıddıdır, " diyordu İbnü'l -Arabî .
Sayfa 168Kitabı okudu
Victor Hugo
MUHAMMED PEYGAMBER İDİ O
Vazifesinin yakın olduğu içine doğmuştu
Metindi, kimseyi kınamıyor, incitmiyordu
Yolda gördüğü kimselerle selamlaşıyordu
Her gün sanki biraz daha yaşlanıyordu
Oysa sadece yirmi ak vardı siyah sakalında
Durup su içen develeri izliyordu arada sırada
Böylece, deve güttüğü zamanları hatırlıyordu.
Sanki Cenneti görmüş, İlahi