Ustam…
Aklım firarda
Gözbebeklerimde müebbet hüzün
Dilimde ay kesiği bir yara
Düşüm kırık dökük
Umudumun boynu bükük
Bir öksüzün omuzlarında sükut
Yüreğim sana emanet ustam sıkı tut
Şen Bilim
Bu boğucu, iç karartia havanın, yaşamın avuntusu çiydir.
Şair, kendinin ar- dındadır, kendine varamamanın, kendine yalan söylemek zo runda oluşunun acısıyla, kendinin, kendisiyle aradığı hakikatin ardındadır. Hakikatin ardında, onunla sevişmek, onunla evlen- mek için. Ulaşamayacağını bile bile arayan: Delidir şair. Işıltılı. parlak, renkli
" Can sıkıntısıyla yaşamaktansa arzudan ölmeyi isterim. Vicdanımda bir aşk ve güzellik susuzluğu olsun isterim; çünkü gözlerimi açtım ve gördüm ki, her arzusu yerine gelenler daha mutsuz, maddeye daha düşkün; bunun üzerine, ayrılık acısına katlanan insanın iç çekişlerine kulak verdim ve onları dinledim, tellerine bir virtüözün dokunduğu bir lavtanın sesinden daha tatlı bir arzu duyduklarına tanık oldum"
Beni anlamanı ve gerçekten içimdekini görmeni çok isterdim...
"Kimden ne gördün, ne duydun bilmiyorum. Eğer buradan başka bir yerde bir şey yazdığımı sanıyorsan büyük yanılıyorsun. Sadece bu platformda yazılarımın küçük bir kısmını, yalnızca bu hesaptan paylaşıyorum. Acaba düşünüyorum da en sonlarda acıyla ilgili uzun uzun yazıp sildiğim şeyler, travmalarını mı tetikledi? Kendine bir haksızlık olarak mı gördün bütün bunları bilmiyorum. Fakat orada bahsettiğim aşk acısını yaşayan bendim. Senin yaşadıklarını alaya alan veya anlamayan bir yan yoktu orada. Bilakis ben senin yaşadıklarını düşündüğümde sana büyük bir gönül borcu hissediyorum. Ayrıca ben bilmeni isterim ki ben orada oldukça samimiydim. Zira bana olan güvensizliğin, reddetmişliğin ve bir başkasından söz etmişliğin ne kadar zor biliyor musun? Söyle bunlar bana nasıl aşk acısı çektirmesin? Seni bu kadar çok severken nasıl aşk acısı çekmeyeyim? Sana ulaşmak varken uzaktan sevmek ne kadar zor bilmiyorsun, anlamıyorsun, yıllarca da anlamamışsın..." (Jack Brighty'den)
Gel Dersen Her Şeyi Bırakıp Gelirim... Yeter Ki Gel DeAlbert Espinosa · Pegasus Yayınları · 2014123 okunma
.
Siz kadınlar, iyi bilirsiniz aşkı,
Konuşalım sizinle sevdiğim kadını,
Ona övgülerin sonu yoktur elbette,
Yine de rahatlamak isterim bir nebze.
Ne zaman düşünsem onun letafetini,
Aşk içimde öyle bir lezzet yaratır ki, Yaşayan her insanı âşık edebilirdim.
Geceye bir şiir bırakalım..
Rüzgâr mı dedim..
İsterim ki saçların dağılsın.
Gece mi dedim..
Hemen düşüncelere dalmalısın.
Aşk der demez
Kalbin hızlı çarpmalı.
Sabah, dememe kalmadan
Uyanmalısın.
Özdemir Asaf
Öldükten sonra bile sevdiğine sevgisini ifade eden o aşkın hikayesi:
“Adam her evlilik yıl dönümünde eşine bir buket kırmızı gül gönderir.
Bu taa ki adam ölünceye kadar devam eder. Ve bir gün adam ölür.
Cenaze töreni yapılır taziyeler dilenir ve kadın bir başına yıllardır hayatı paylaştığı arkadaşı eşi sevgilisi olmadan evine döner.
Neredeyse her
