Bir gülüş uğruna harcanmış hayatların muhasebesini tutmaya mecalim kalmadı artık.
Sayfa 57Kitabı okudu
Kadının gidişi..
Bir sabah uyanınca
Derdim yoksam yanında
Kalk sor kendine
Bu kadın nerede diye
Bir sabah uyanınca
O yalnız yatağında
Bak gör aynaya
Eserinle gurur duy bir daha
Benle gülen ağlayan
O kadın nerde şimdi diye
Haykır tüm sesinle
Yastıklara sarılırken
İsmimi fısıldayan
Bazen şarkı mırıldanan
O ses yok, gülüş yok
Danset sessizlikle.....
Ne güzel anlattın Gökhan abi
bazen dünyayı içine sığdıracak kadar genişliyor yüreğim , bazen kendi çarpıntılarına bile dar geliyor . bazen küçücük bir gülüş bile yetiyor içimi ısıtmaya , bazen göklere yükselen kahkahalar bile yetmiyor yüzümü güldürmeye . bazen inanılmaz derecede uçarı , bazen iflah olmaz biçimde kanadı kırık oluyorum .
insanları bilmiyorum .
güvenli olduklarını bildiğim an sırtımdan vuruyorlar .
artık hiç kimseye inanmayacağımı düşündüğümde bir sıcak yürek gelip buluyor beni .
çoğu zaman kim oldukları belli değil
çoğu zaman sandığımdan daha fazla yaşıyorlar bende .
her zaman içlerindeyim ; ama insanları bilemiyorum .
yalnızlığı bilmiyorum
dünyanın ezici kalabalığı mı yalnız bırakır insanı , uçsuz bucaksız kıpırtısızlığı mı ?
geçici bir hava boşluğu mudur hayatın içinde , yoksa her yeri kaplayan müebbet bir titreme mi ?
kendimizin mi sorgusudur
başkalarının mı mahkemesi ?
seslerin kaybolup gidişlerini görüyorum
ama yalnızlığı bilmiyorum ..
Gülüş bir yanaşımdır bir öbür kişiye
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye.
UMMUŞUM ÇOÇUKLUĞUMU YAŞIYORMUŞUM GENÇLİĞİMİ
Kalmışım bir başına,
Yanmışım hayallerden bozma şehirlere,
Dönüp durmuşum arkamda kalan zamana.
Sarmışım ıslak ıslak bezenmiş gençliğime.
Derin izlerde bulmuşum kendimi,
Sarmışım yaralarımı serçe kuş kanadı gibi.
Gündüze hoş geldin,
Geceye sitemli sitemli övgü.
Umutlara bağlanmış,
Karış karış toprağa ekmişim kendimi,
Öylesine renkli,
"Bu gülüş bana kaybettiğimi sandığım her şeyi bir lahzada iade etti."
Sayfa 128 - DergâhKitabı okudu
