evet 'sevgi' kuşatıcı ve kutsal ve kurtarıcı olabilir kabul ediyorum. pek mühim olarak adlandırdığımız, her şeyin eksiği ve her şeyin fazlası olarak gösterdiğimiz bu duygu bu zirve duygu benim için bilinç altında kurşunlara dizilen bir 'ruh' artık.
öyledir ki bu duygu yeri geldiğinde yahut benim için yeri geçtiğinden dolayı lânet bir hâl almış vaziyette.
her işin başı nasıl sevgi ile başlıyorsa her işin sonu da sevgiden dolayı bitiyor, elbet her şey bitmekle vardır
bitişe sözüm yok yalnız bitişlerde şeref ve rahmet taşır,
sevgiden ötürü kamçılanmamalı, tozlanmamalı...
birçoğu sevginin zehirli sarmaşıktan farkı yok, sardıkça zehirleniyorsun.
hani sevgi her şeyin özüdür ya, bu dünya da değil gibi
belki başka âlemlerde. uzağın sevgisi.
klişelere boğmak istemiyorum, inancım bitmiş değil, zedelenmemişte değil.
belki de tüm vahşiliklerin, aldatmaların, vizdansızlıkların
her aşırılaşmış hâlin sebebini, sevginin yokluğu diye adlandırmakla düşman ettiler beni.
varlık olarak ne kadar soyutlanmış olurum bilmiyorum lâkin ruhum her gün öfkeli...
...