İçimde bir tır şoförü yatıyordu. Bunları hissederken beynimden onlarca kamyon arkası yazısı geçiyordu
Azrail bile ayağına gelecekse, sen neyin tribindesin
Bir konum at da mutluluğun yolunu bulalım
Otopsi istiyorum hayallerim kendi eceliyle ölmüş olamaz
Sayfa 22
Beni üzen de bu; güzel ve doğru bir sözün çok sık kullanıldığı için sonunda kamyon arkası yazısı gibi yapay bir etki yaratması.
Sayfa 78 - EpsilonKitabı okudu
Birçoğumuz, pek çok kez yabancıların iyiliği sayesinde kurtulmuşuzdur; ancak bir süre sonra kulağa kamyon arkası yazısı gibi klişe gelir bu. Beni üzen de bu; güzel ve doğru bir sözün çok sık kullanıldığı için sonunda kamyon arkası yazısı gibi yapay bir etki yaratması.
Sayfa 78Kitabı okudu
...güzel ve doğru bir sözün çok sık kullanıldığı için sonunda kamyon arkası yazısı gibi yapay bir etki yaratması...
Sayfa 78Kitabı okudu
Kamyon arkası yazısı :p
Mendilinde gül oya olmayanın yüreği de kararır. Güzele bakmayan güzelden anlamaz. Güzelden anlamayan ise kimselerin canını hoş tutmaz, çünkü can nasıl hoş tutulur bilmez.
Sayfa 253Kitabı okudu
kamyon arkası yazısı gibi :)
Senin için ortaya ciğerimi koysam,
"Ben vejeteryanım," dersin.
Başından belliydi bizden bir yol olmayacağı.
"Kaybeden hesabı öder."
Fikret'in kahvehanesine girdim. Ocakcı Serdar'dan bir çay isterken duvardaki aynaya takıldı gözüm. Kim bilir kaç defa girmişimdir o kahvehaneye? ilk defa fark ettim o aynanın orada olduğunu. Aynanın üzerinde, bakanın görmemesi mümkün olmayacak şekilde adeta 'kamyon arkası sözü gibi duran "Kaybeden hesabı öder." yazısı beni bir anda aynanın içine aldı. Ocağın yanında ayaktayım. Yüzüm aynaya dönük. Kulağıma kahvehane televizyonundan haber sesleri geliyor. Yazıyı tekrar tekrar okuyorum. Her bakışımda bir kere daha. Hesap, kaybeden, ödeyen. Hangisiyim ben? Nerede, neler kaybettim? Kırık aynalarda kesik suratlar bıraktım. Her bakışımda yüzümün başka bir yerinden kesildiği o aynalar hala aynılar mı?
Bishopsgate yolundaki kamyon arkası yazısı :
FAS PRENSİ: Hay Allah kahretsin! Bu da ne! Bir kurukafa! Göz boşluğunda da dürülmüş bir kağıt var. Okuyalım şunu.
"Her parıldayanı altın sanma;
Kim söylese de bunu, sakın inanma.
Az değil, dış görünüşüme kanan
Ve aldanıp sonunda canından olan.
Yaldızlı mezar görünce gözün kamaşır;
Bilmezsin ki içinde kurtlar kaynaşır.
Aklın da olsaydı eğer, yüreğin olduğunca;
Kafaca yaşlı olsaydın, bedence genç olsan da,
Durulmuş bulmazdın bu cevabı karşında.
Umudun söğüdü artık, hadi sana elveda."
İyi bir kamyon arkası yazısı olurdu.
Gadamer "sıladan ayrılmayız", "sılaya döneriz" der.
Sayfa 93 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Kamyon arkası yazısı değilse, peki bu ne?
Şu koskoca dünyaya bir hiç der geçer gönlüm,
Yalnız sen her şeyimsin dünyada, güzel gülüm.
Beni üzen de bu; güzel ve doğru bir sözün çok sık kullanıldığı için sonunda kamyon arkası yazısı gibi yapay bir etki yaratması.
Sayfa 78Kitabı okudu