Ümit Yalçın Doğan // Altı Üstü
Merhaba Sevgili Öyküseverler
Bugün size “altı üstü” altı öyküden oluşan bir hikaye kitabı ile geldim: Ümit Yalçın Doğan’ın yazmış olduğu “ Altı Üstü” isimli öykü kitabı… Hikayelerin isimleri de şu şekilde : “Doğu Ekspresinde Cinayet”, “Yaban”, “Suç ve Ceza”, “İhtiyar Balıkçı”, “Aşk- Memnu”, “Kumarbaz”… Kitabı bitirince arka kapak yazısındaki; “Dünya küçük, hayat kısa.” lafını çok iyi anladım gerçekten. Eminim ki sizler de bu kitabı okuyunca ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız.
Kitaptaki ilk hikayemiz, mecburi sebeplerle binilmiş bir tren yolculuğu ile başlıyor. Hikayeler bir trenin vagonu misali, bir sonraki hikayeye bağlanarak devam ediyor. Yani bu altı hikaye birbirinden bağımsız hikayeler değil. Son hikayeye gelindiğinde ise bir hayat, belki depremle değil ama hayal ve güven kırıklığı ile yıkılıyor. Bir trenle başlayan o yolculuk, perdesini tren raylarında mı kapatıyor? İşte orası da biraz meçhul…
Bu arada kitapta 30 Ekim 2020 ‘de İzmir’de olan depremi de konu alan hikayeler vardı. Bu depremden bir gün önce de yeğenim Çınar doğmuştu. O depremi evde yalnız başıma yaşamış biri olarak , hikayeleri okudukça sanki o günü yaşadım. Ablamlar bu depremi bebek ile birlikte hastanede yaşadılar.Şükür ki hiç birimize bir şey olmasa da o korku hala üzerimizde. Aklıma gelmişken bu anımı da yazmak istedim.
Altı Üstü 
Ümit Yalçın Doğan
Geri Giden Saat adlı öyküden
“Doğru,” dedi, “ölebilirim; ama bu bir uyanış da olabilir. Geçmiş, şimdi, gelecek; hepsi birbirine geçmiş! Mekik ileri gider, geri gelir, ileri gider-“
Sayfa 137Kitabı okudu
Bedeni Olmayan Adam adlı öyküden
“Gerçek bir bilim insanına yaraşır şekilde deneyi kendi üzerimde uygulamaya karar verdim.”
Sayfa 41Kitabı okudu
ÖLMÜŞ BULUNDUM
O firaka hiç varmazdım
Küflüydü sokakları
Çiy kokardı sabahtan
Şöyle bir düşündüm de
hiç gitmezdim aslında
Ama
…
Gitmiş bulundum
10 karanlık öykü
Merhabalar, 
Lanetli Tavşan 
Bora Chung un okuduğum ilk eseriydi, hatta bir Güney Koreli yazardan okuduğum ilk eserdi.
Eser, esere ismini de veren lanetli tavşan da dahil ortalama 25 sayfalık 10 karanlık öyküden oluşuyor. Çok fazla öykü okumayı sevmesem de esere bir şans vermek istedim fakat genel olarak eseri beğenmedim. Lanetli tavşan ve birazda "evim evim güzel evim" ile "rüzgarın ve kumların hükümdarı" adlı öyküler dışında beğendiğim öykü olmadı.
Öyküler karanlık ve büyülü bir çerçevede oluşturulmuş. Fakat bana göre öykülerin derinliği ve temelleri iyi kurgulanmamis.
Eserin dili gayet basit bir iki hata dışında çeviri ve basım düzgündü. Eser bana Black mirror ve love, death& robots serilerinden kısa öyküler okuyormuş gibi hissettirdi. Eseri tavsiye edeceğimi sanmıyorum. Biraz zaman geçtikten sonra esere dair aklımda çok fazla bir şey kalmayacaktır.
