"O güne kadar, adını bile duymadığım “ bir Acem şairinden; gergin ve gerilimli, bir “yatılı” lise ortamında, iki rubai okuyup, allak bullak olmuştum: Dilimize ‘Kilisli’ Rifat Bey, “ Divan” üslubuyla çevirmişti:
ne yağlı ne gevşek; felsefesi katı -hatta merhametsiz- bir üslûp; son derece yoğun, bir “ beyhudelik hissi” ! Elinizdeki kitaba, bu iki rubaiden birisiyle giriliyor, ötekisiyle çıkılıyor."