22/11/63 - S. KING /2023'te okuduğum en iyi kitap!
"Gerçekten sessiz biri misinizdir?"
Gülümsedi. "Kimin dinlediğine bağlı." (s. 348)
Ve bitti. 
Orhan Veli Kanık misali, kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim. Aylarımı alan, hayatımın birçok evresine şahitlik eden, gittiğim her yere benimle gelen o kitabın kapağını kapattım. Peki ya ne olacak şimdi? Jake ve Sadie'nin olmadığı bir
Küçük bir çocukken bir dizi rüya gördüm. Uykumda çığlıklar attığım için uyandırırlardı beni. İlk gece babam yanıma gelip ne olduğunu sordu, ona anlattım. Stacy Teyze'min ölümünü gördüğümü anlattım. Stacy Teyze'min gayet iyi olduğunu söyleyip beni yatıştırdı. Yatağıma döndüm.
"Ama Stacy Teyzem ertesi gün öldü.
"Yaklaşık bir hafta sonra aynı şey tekrarlandı. Bir başka rüya gördüm, çığlıklar atarak uyandım. Babam odama gelip neler olduğunu sordu. Ona dedemin ölümünü gördüğümü söyledim. Bu kez sesi endişeyle titremesine rağmen dedemin iyi olduğunu söyleyip beni yatıştırdı, ben de yeniden uykuya daldım.
"Ertesi gün dedemi kaybettik tabii.
"Birkaç hafta boyunca hiç rüya görmedim. Sonra başka bir rüya gördüm, babam yine odama gelip ne olduğunu sordu ve ona anlattım: Babamın ölümünü görmüştüm. Tabii kendisinin gayet iyi olduğuna ve bu konuyu daha fazla düşünmemem gerektiğine ikna etti beni, ama sarsıldığını görebiliyordum. Bütün gece odasında bir aşağı bir yukarı dolaştığını duydum. Ertesi gün kendinde değil gibiydi, sanki her köşeden bir şeyin çıkmasını ya da başına düşmesini bekliyormuş gibi tedirgindi. Erkenden kasabaya indi ve uzun süre dönmedi. Eve geldiğinde bütün gün bir kazaya kurban gitmeyi beklemiş gibi huzursuzdu.
"Aman tanrım," dedi anneme. 'Hayatımın en kötü gününü geçirdim!'
"Sen bir de benimkini duysan,' dedi annem. 'Sütçü bu sabah verandaya yığılıp kaldı, ölüverdi adamcağız!'"
Ekim Ayı Hikaye Etkinliği/ Rüzgar-ı Berceste
Rüzgarı Berceste
Geceydi...Bir sokak...yürüyordu adam...yaşı 30...yolun yarısına 5 kalmıştı.Ama bu umrunda değildi...
Ellinde karanfiler...Mutluluk ruhuna yayılıyordu.Sevdiği kadına ulaşmak için daha çok sıklaştırdı adımlarını...az kaldı...merdivenler..ve kapı...
Tak...tak...
-Kim o?
"Burçinim ben geldim birtanem..."
-Bu ses
"Yağmurlu ikindilerde görülen hüzünlü bir rüya gibiydi hayat."
Eller
Ellerine baktı, farklı bir zamanda başkasına aitlerdi sanki. Falcıların hayat çizgisi dedikleri şey yarıda kesilmiş gibiydi. İnsan, kendinin kendisi olduğunu nasıl anlar bilmiyordu? Öyle her şeyi anlayabilecek durumda değildi zaten şu anda. Çözmeliydi olan biteni, tek yolu buydu kurtulmak için içinde olduğu durumdan ya da bedenden. Tekrar baktı
Bu gürültülü, renkli yeni dünya, bitmesini istemedikleri bir rüya gibiydi.
Sanki insanı uykusundan uyandıran bir rüya gibiydi.
Sayfa 126Kitabı okudu
İçinde bir şeyler susmuş gibiydi. Ya da tüm dünya susmuştu veya dünya ile arasına kova bir duvar girmişti.
Cehennem gerçekten var mı?
"Bir hikâye duymuştum:
Bir ateist, bir rahibe sorar, çünkü rahip o gün söylevinde demiştir ki: Tanrı'ya inanan ve gerçekten erdemli işler yapan insanlar Cennet'e giderler ve Tanrı'ya inanmayan ve günahkâr olan insanlar Cehennem'e giderler.
Bir ateist elini kaldırdı ve sordu: "Bayım, o zaman bir soru çözüm bulmak zorundadır, peki ya
Sayfa 62Kitabı okudu
Herkese merhaba. İlk defa Gürcü edebiyatına ait bir kitap okudum. Gürcü fablları içeren Vano ile Niko çocuk kitabı gibi gözükse de aslında o kadar basit değil. Paradoksal diyebileceğim bir rüya evreninde birbirinden bazen zıt bazen aynı kararlar alan iki kişinin çeşitli olaylarda ve rüyalarda ana karakter olduğunu görmekteyiz. İnsan ilişkileri , duyguları , bolca bencilliklerini okuyacağımız bu kitap okurken düşündürüyor.
Çoğu bölüm 2 yapraktan oluşuyor. Aslında ara ara okunabilecek bir kitap. İstediğiniz zaman bırakıp devam edebileceğiniz türden.
Niko’nun bencilliği , hoşgörüsüzlüğü okurken beni çok yordu. Vano’ya ne yazık ki üzüldüm. Bu kadar da şanssız ve iyimser olması kaderi miydi ?
Yer yer çizimler ile zenginleştirilen bu kitap , fabllara ayrı bir derinlik katmış gibiydi.
İnsan ilişkilerine dair çok daha başarılı kitaplar okumuştum. Bu kitap ne yazık ki çok da beğendiğim ve okumayı sevdiğim bir kitap olmadı. Okumanızı tavsiye edemem ancak Gürcü edebiyatına ait fablların insan ilişkilerine değindiği bir felsefik kitap okumak isterseniz şans verebilirsiniz. Kitaplarla kalmanız dileğiyle.
Vano İle Niko 
Erlom Ahvlediani
Meğer Ben ŞEHİT Olmuşum
Ben, babamın en hüzünlü yanıyım. /Ben, babamın aslan kahramanıyım
Öyle değil mi baba! /Gözlerin kıpkırmızı. /Çok mu ağladın?
Baba, o geceyi birde benden dinle. /Ama her zamanki gibi dinle,
Tebessümle. /Rüyamda kanat sesleri duydum, mevsim yazdı.
Kanat seslerinin ardından, /Muhteşem bir koku yayıldı etrafa.
Sanki biraz gül biraz
"Her şey tıpkı insanın hiç uyanmak istemediği bir rüya gibiydi ..."
Sayfa 47Kitabı okudu
"Yağmurlu ikindilerde görülen hüzünlü bir rüya gibiydi hayat."
