Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
-Sonuna doğru git gide anlamsızlaşan değişik bir kitap. Stefan Az sözle çok şey anlatmayı hedeflemiş. Bazı şeyler havada kalıyor böyle olunca :/ 
Kızıl
Selam. Ece Ayhan'ın Aynalı Denemelerini okuyarak tanışmış oldum.
Öncelikle söylemeliyim ki Ece Ayhan'ın bahsettiği konuların bir kısmına katılsam da haksız bulduğum yönleri de oldu.
Kitap adında geçtiği gibi denemeler ve incelemeler türünde bazı bazı röportajlardan kesitleri de barındırdığı konuşmalarla geçiyor.
Tarihi geçmişimize,
Bir palyaço ne kadar korkunç olabilirdiki. Herkesin küçüklüğünde korktuğu şeyler vardır ve bu bazen bir obje bazen bir varlıktır. Ve fakat bu korkular ilerde insanlarla devam ederse takıntı haline gelir. Aynı kitaptaki palyaçonun takıntılı olması gibi.
Evrende var olduğumuz sürece kimin hayatımıza niçin girdiğini bilemeyiz. Doğrudan ya da rastlantı sonucu hayatımıza giren her insan meğer bir şeyler öğretebilmek adına giriyormuş..
Nedendir bilmem bilinçaltıma Dostoyevksi okuması çok zor bir yazar diye kazınmış ve ne zaman bir kitabını görsem, okumaya niyetlensem okumak zor ve boğucu olacakmış gibi geliyor. Ama şimdi okuduğum Dostoyevksi kitaplarını düşününce öyle bir etkide yaşamadım. Yazardan okuduğum 5 kitap oldu, normaldir ki bir noktada sıkıldığım da oldu ama Dostoyevksi'yi zor bir yazar diye etiketleyecek bir deneyimim de olmadı. Yazarla ilgili yapılan genel yorumlardan, fikirlerden etkilenerek bilinçaltıma işlenmiş ama düşünün, aslında öyle değil.
Dostoyevksi'nin aslında çok sürükleyici bir yazar olduğunun en büyük kanıtı bu kitap.
Evet bin sayfa ama o sayfalar dizi izler gibi akıyor. Sizi karakterlerin peşinden sürüklüyor.
Dostoyevksi meşhur psikolojik tahlillerin yapıyor yine, inanç tartışmalarına da giriyor. Kitabın isminden anlaşılacağı üzere baba-oğul ilişkileri, aile ilişkileri de başrolde.
O kadar çok şeye değiniyor ki bir kurguyu değil de gerçeği okuyormuş hissi veriyor.
Kalınlığı veya yazarı hatta Rus klasiği diye okumakta çekinenlerin çekinmesi gereken hiçbir şey yok. Kitabı öven, derinlemesine tahlilini yapanlar da okuyanlara bunu yapsa daha mantıklı olur. Okumayanlara derin derin anlatılan psikolojik yön, inanç/inançsızlık tartışması, toplumsal eleştiri vs. gibi şeyler okuyucu korkutmaktan başka bir şeye yaramıyor.
Kitap geçmiş ve günümüz olarak ana karakterimiz Zülfü’nün ilkokul arkadaşı Veli’nin ağzından çocukluklarından başlıyor.
Yokluk, acımasızlık, ölüm ve bunların yanında öyle harika arkadaşlık ve dostluklarla karşılaşıyoruz ki okurken, hayran kaldım.
Hayatımızda başarmak isteyipte yapamadığımız şeyler vardır mutlaka ama Zülfü’nün böyle bir şey değil, okuyamıyor. Gerçekten okuyamıyor, okumayı sökemiyor. Sürekli öğretmenden dayak yiyen Zülfü artık okula da dönmüyor. Okuyamıyor ama yaradan ona öyle bir yetenek vermiş ki, mucizevi gerçekten...
Ela; evden bir boğaz daha eksilsin diye onsekiz yaşındayken yaşlı bir adamla evlendirilmek üzere eve istemeye gelirler de...
Zülfü Meriç; nasıl bir adam olduğunu, nasıl yaşadığı tüm çaresizlik ve acımasızlıkların içinde yine de sevgi ve saygı çerçevesinden ayrılmadığını okuyunca göreceksiniz. Ben bu adamın karakterine hayran kaldım ki arkadaş ve dostları kesinlikle haklılar sevmekte.
Kötülükler, iyilikler, gizem dolu sırlar, kin, nefret, intikamın olduğu yerde iyi kalabilmek bir maharettir.
Ben okuduğum her kitabın içine giremem fakat resmen bu kitabın içindeydim. Yaşananları direk yaşadım desem mübalağa etmiş olmam.
Yazarın yalın, duru kalemi ile mekan tasvirleri, betimlemeler çok çok iyi olmasıyla karakterlerin yanındaydım ben de. Mükemmeldi diyorum tek kelimeyle.
Kesinlikle okuyun, kitabı elinize alınca bırakamayacaksınız,
öneriyorum!
Sevdim ben bu kitabı. Yormadı beni ama derin bir şeyler de düşündürdü. Dosttan ziyade aile bireyleri olarak canlandırdım kafamda ben bu dörtlüyü.
Baş ucuma koyacağım günler olacağına eminim. Bir nefes gibi geçti.
"Zarar görmüş insanlar zarar gören insanları tanırdı. "
2 günde bitti tek günde bile biterdi. Hikaye kendini netflix de bir dizi gibi okutturuyor. Beyah gibi bir karakter okumak uzun süredir pick me kızlarından sonra iyi geldi.Samson'un da klasik bir karakter yerine sıradan ve toksik olmayan ve sonunda kendi yerine merkeze bayeh'in kendisini düşünmesi gerektiğini söylemesi o kadar güzeldi ki. Bazen yaşamak için istemediğimiz şeyler yaparız bu kötü olduğumuzu göstermez sadece hayatta kalmak için yapmak zorundayız ve bunu sadece o yoldan geçenler anlar. Ve bu hikayenin güzel tarafı hayatta başımaza kötü şeyler gelse de doğuştan sanşsız da olsak kötü olmak yaptığımız seçimlerdir.
insan insanlığını unutursa geriye ne kalır ki....
Jack&Jill serisinin final kitabında az çok her şey açığa kavuşmuş, ama bazı şeyler havada asılı kalmış. Tüm bunlara rağmen yine de güzel bir kitaptı. İlk olarak yazarın aksiyon tarzını da katması kitabı mükemmel yapacakken az mükemmel yapmış. Jackson karakterini yadırgamıştım, bu kitapta Jude halini görüyoruz ve açıkcası eski hali yeni haline nazaran daha gerçekçi geldi. Jackson’ın asıl olayı ablasına olan sevgisi, bu kitapta da bunu net bir şekilde görebiliyoruz. Beni tek üzen taraf Jillian karakteri bu kitapta beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Yaşadığı bunca şeyden sonra kesinlikle mutlu olmak onun hakkı ama sonunu düşünmeden, çevresindekileri etkileyecek şekilde anı yaşayıp sonra da bunun sancısını çekmek bana hiç mantıklı gelmiyor. Luke adına üzüldüm, AJ zaten beni üzmüştü ama yazarın ikisine de ayrı bir şekilde yer ayırması beni mutlu etti. Genel anlamda bakarsak herkesin beğeneceği bir seri değil, bu final kitabında ne bekliyordum bilmiyorum ama biraz hayal kırıklığına uğradım. Evet bir sürü karakterden okuyoruz ama olay örgüsünü kaçırmama sebep olmadı, sanırım bazı olayların biraz daha farklı ele alınmasını isterdim. Seven gerçekten sever sevmeyen ise okumaktan nefret eder o tarz bir seri. Önceki kitaplarını beğendiyseniz kesinlikle okumalısınız.
Tahmini 10 yıl önce okumuşumdur Fareler ve İnsanlar kitabını.
İnsan bir kitabı farklı yaşlarda okuduğunda, o kitabın o insan üzerinde her seferinde farklı etki yaratması gerçeğiyle yüzleştim. Misal sonunda gözlerim doldu. İri cüsseli yarım (!) akıllı Lennie'ye mi doldu gözlerim yoksa bakışları sağ elinde asılı kalan George' a mı bilemedim...
Kitabın başında masumca boynu kırılan fareler için de ağlamış olabilirim...
En iyi planların bozulmasına, bir parça toprak hayalinin gerçekleşemeyecek olmasına, bir yumuşak tavşan tüyünün okşanamayacağına ya da...
Belki de asla gerçekleşemeyecek olan tüm hayallerim yüzünden ruhuma dokundu bu kadar kitap. Kim bilir, belki de bundan 10 yıl sonra okuduğumda bambaşka şeyler geçecek içimden...
Kitap okumak bu yüzden eşsiz bir deneyim değil mi zaten!..
Okumayanlara tavsiye.
Vesselâm...
•"Garipsemiyorum ben. Herkes öyledir. Dışarıdan göründüğü gibi değil ki hiçbir şey. Herkes her şeyi bilecek olsa oturduğumuz evlerde, mahallelerde duramayız. Herkes bir şeyler saklıyor işte."
Aile denilince ne kadar sıcak ve güvenli bir ortam kafamızda canlanıyor değil mı? Şeffaf yalansız. Ama bazen en büyük yalanı ailemiz söylüyor, İyiliğimize yapılmış haksızlıklara aile içinde maruz kalabiliyoruz.
Kitapta insanın içine biriktirdiği bu duygular aile bireylerinin kendi ağızlarıyla anlatımıyla bir bir ortaya çıkıyor hepsi de kendi haklı kendilerince. Sevgisiz bir ailede büyüyen bir çocuğun anlatımıyla başlayıp devam eden hikayede anne, baba, evlat, görücü usulü evlilikler, yaşanmamış duygular, sırların ortaya çıkmasını ve ailelerimizin hataları bizim hayatlarımızı nasıl etkilediği çok güzel bir şekilde ele alınmış.
Beşir Ağa: Osmanlı Hareminin Baş Hadım Ağası
Osmanlı Tarihi, bırakın harem ağası tarihi üzerine, bir harem ağasının biyografisinin yazılacağı kadar geniş bir alan, tarihi kaynak bakımından derya deniz.
Harem her zaman ilgi konusu olmuş bir alan. Haremin koruması ise hadım edilmiş olan Kara Ağaların idaresi altındaydı. Bu Kara Ağaların en başı ise Darüssaade Ağası idi. Beşir Ağa ise bu görevi 30 yıl yaparak rekor kırmış bir sima.
Kitap Beşir Ağa’yı konu alıyor. Öncesinde hasımlık üzerine genel bilgiler veriyor ve Osmanlı’dan çok önce sarayda ve haremlerde hadımların kullanıldığı güzelce anlatılıyor. Ardından Osmanlı sarayının hadım ihtiyacını karşıladığı bölgeler anlatılıyor. Köle olarak alınan çocukların nasıl iğdiş edildiği, kullanılan yöntemler, sonrasında bu çocukların satılarak nasıl saraya girdiği ele alınan diğer konular.
Ardından Belir Ağa’nın darüssaade ağası olmadan önce Mısır’a sürgünü, oradan Medine’ye gidişi ve tekrar saraya dönüşü anlatılıyor. Bunun yanında hadımlar ile Mısır ve Medine arasındaki ilişkiler ise ele alınan bir başka konu olmuş.
Beşir Ağa’nın Darüssaade ağası olması, padişah ile arasındaki yakınlık ve veziriazamların seçimindeki etkileri ve gücü incelenen bir başka konu olmuş. Ayrıca Beşir Ağa’nın kurmuş olduğu vakıflar, kütüphaneler ele alınan konulardan sonuncusu.
Kitap ilgin, ele aldığı konular beni çok bilgilendirdi. Hemen hemen her sayfasında farklı şeyler öğrendim ve okurken çok heyecanlandım.
Beşir Ağa: Osmanlı Hareminin Baş Hadım AğasıJane Hathaway · Vakıfbank Kültür Yayınları · 20217 okunma
Düşünüyordu: “Çağımızda geçmiş yüzyılların bilmediği, kısa ömürlü bir yaratık yaşıyor. Sinemadan çıkmış insan. Gördüğü film ona bir şeyler yapmış. Salt çıkarını düşünen kişi değil. İnsanlarla barışık. Onun büyük işler yapacağı umulur. Ama beş-on dakikada ölüyor.
Yusuf Atılgan’ın Aylak Adam’ı, yayınlandığı günden bu yana edebiyatımızın en sevilen, üzerinde en çok tartışılan romanlarından biri oldu. Roman, 60’lı yılların başında bizimle birlikte tüm dünyada da konuşulmaya başlanan kentli aylak aydın bireyi konu alıyordu. Bugün artık çağdaş klasiklerimiz arasında yer alan Aylak Adam’ın dikkat çektiği entelektüel sorunlar güncelliğini koruyor. Yeni kuşaklar için, yeni baskısıyla Can Yayınları’nda.
Çocuk kitapları içindeki çocuğu beslemek için en iyi yoldaş. Çünkü iyiliğin çocuk saflığında ve merhametinde görüp umut dolmak dünya ile ilgili.
Şöyle bir bakarken biten kitabı severek okudum. Nehir'in cesareti, arkadaşlarının ve ailesinin desteği çok iyiydi. İkinci kitap hemen çıksın okuyalım.
Nehir bir düşkıran olarak okulunu bitirip insanların gerçekleşmeyen düşkerini silmek için yetenek seçmeliydi. Üç büyük yetenek olan güç, hız ve hayvanlarla konuşma tercihlerinden hızı seçmeyi planlarken yolda bulduğu yaralı karga onu farklı bir tercihe yöneltti. Hayvanlarla konuşmayı seçen Nehir herkesi şaşırttı yapılan büyük törende.
Arkadaşları ile farklı bir şey deneyip güçlerini kullandıkları düş kırma sırasında artık bir şeylerin değişmesi sıradanlaşan olayların değişimi için bir şeyler yapması olumsuzlukları olumluya çevirmeye çalışmaları gerekiyordu.
Bu değişimleri başlatan Nehir ve arkadaşlarının macerası daha yeni başlamıştı.
Düş kırma eylemi acımasız bir eylem, insanların ruhlarından bir şey alıyoruz. Onları yarım bırakıyoruz.
...sorarım size düşkıran kardeşlerim ve hocam, kendimizi değişimlere kapatıp hiç sorgulamazsak bağnazlaşmış olmuyor muyuz?
