Çizgi!
Biz uzaya insan gönderiyoruz. Sevinç
içindeyiz, övünüyoruz. İnsanları kutsuyoruz.
Sevincimizden neredeyse toprak çatlayacak.
İnsanlığa, insan gücüne güvenimiz, saygımız
artıyor. Ama öte yanda bu sevincimize büyük
bir insan kitlesi katılamıyor. İnsanların
çoğunluğunun haberi bile olmuyor olup
bitenden. O kadar haberi olmuyor ki, bu olup bitenlere hayret bile edemiyor. Milyonlarca,
milyarlarca insan. İster istemez bu zaferimiz
karşısında yüreğimiz cızz ediyor. Büyük
sevincimizin bir yanı çöküyor. Başkasını bilmem ama, Gagarin gidip geldikten sonra, ben bu korkunç acıyı yüreğimin başında duydum.
Uzaya insan gönderen bilim, insanoğlunun
eriştiği yer, bütün insanları doyurabilir, bütün
insanları okutabilir, insanı insanın köleliğinden
kurtarabilir.
Sayfa 127 - YkyKitabı okudu
Yemek masası yahut başka herhangi bir şey sizin için kutsal olabilir; ancak çocuklara yaklaşırken bütün kutsallarınızı bir kenara bırakmalı, çocuğun sizin kutsalınıza dair henüz hiçbir fikri bulunmadığını aklınızdan asla çıkarmamalısınız. Yemek masasına ayak uzatılmaması gerektiğini düşünüyorsanız, çocuğa "Yemek masasına ayak uzatılmaz!" gibi büyük cümleler kurmak yerine durumu "Biz burada yemek yiyoruz. Burası temiz. Ayaklarımızla o kadar temiz olmayan yerlere basabiliyoruz. Yemek yediğimiz yerin temiz kalması daha güzel oluyor," gibi, çocuğun anlayacağı cümlelerle izah etmeye çalışın.
Sayfa 45Kitabı okudu
"...Kendiliğinden, hiç çaba göstermeden içimden geleni yapıyorum. Bu yolla iyi olmak bir hüner değil bence."
"Bence büyük hüner! Bende böyleyim. Acımasız, haksız olanlara da iyi davranır, boyun eğersek, kötülere fırsat vermiş oluruz. Bu kez kötüler hiçbir şeyden korkmadıkları için iyi olmaya çalışmazlar, gitgide daha kötü olurlar. Bize yok yere vuranlara biz de var gücümüzle vurmalıyız. İnanıyorum ben buna. Hem öyle yaman vurmalıyız ki o insana ders olsun da o işi bir daha yapmasın."
"Büyüdükçe düşünüşünü değiştirirsin umarım. Şimdilik, minicik, cahil bir kızsın."
Sayfa 82 - Can Sanat YayınlarıKitabı okudu
Geçenlerde bir kadın, “Benim için şiir,” diyordu, “beyaz bir otomobildir.” Biz, en küçük menfaatlerini bile korumaktan âciz zavallılar, nasıl onlarla bir oluruz. Biz, tanımadığımız o büyük sınıfın, o fakir sınıfın adamıyız. Ama tanımadığımız için de onlardan, onların hayatından bahsedemeyiz. Üstelik tehlikeli bir iş o. İnsana sol diyorlar, komünist diyorlar. İyisi mi, bir yazar hep suya sabuna dokunmayan yazılar yazmalı. Ben de öyle yapacağım.
"Biz böyle kaz kafalı kalmaya devam edemeyiz büyük İnsanlık arasında. Çok geride kaldı bu ülke çok."
KADIN: Tanrı nedir? Tanrı nerededir?
RAHİP: Tanrı hiçbir ölçüye birimine sığamayacak kadar büyüktür. İnsan gözüyle görülemez.
KADIN: Gözle görülmeyecek kadar küçük, gözle görülemeyecek kadar büyük olanın iradesiyle oğlumu öldürdü! Öyleyse biz neyiz? Neyiz biz?
