efendiye gidiyor musun?
- çoktandır gitmiyorum.
- niçin ?
(Efendi'ye gitmenin yaşadığımız hayatta gerçek bir dönüşümü, bir devrimi başlatmış olması gerekir. Bir yerden kalkıp, bir yere varmalı değil miyiz? Heyhat.. Ya feyiz kesilmiş, ya da artık biz -ben - bir daha ebediyyen nasip alamayacak derkeye düşmüşüz.. Ooooof...... Of...)
Sayfa 27Kitabı okuyor
Kendini horoz sanmak;
Eski zamanlardan birinde, bilinmeyen bir ülkede, bir prens aniden aklını kaçırmış. Kral çaresizlik içindeymiş - prens tek oğlu, krallığın tek varisi. Bütün büyücüler çağırılmış; bütün keramet sahipleri, tıp adamları davet edilmiş; hiçbir çaba sonuç vermemiş. Genç prense kimse yardım edememiş, aklı yerine gelmemiş.
Delirdiği gün giysilerini
221.jpg){kind=small}
'ben müslümanların ilticâgâhıyım.'
ibn-i ömer -radıyallâhu anhümâ- anlatıyor:
“ben bir seriyyeye katılmıştım. askerlerden bir kısmı firar etti, ben de içlerindeydim. ordudan uzaklaşınca:
«şimdi ne yapacağız, cihaddan kaçtık, Allâh’ın gazabıyla dönüyoruz.» diye aramızda konuştuk. sonunda:
«medîne’ye girelim, bizi kimse görmez.» diye düşündük.
ancak medîne’ye varınca:
«rasûlullah efendimiz’e gidip, kendimizi arz edelim, bizim için bir tevbe imkânı varsa onu yerine getirelim, yoksa geri dönelim.” diye kararlaştırdık. sabah namazından önce mescide varıp beklemeye başladık. Allah rasûlü -sallâllâhu aleyhi ve sellem- mescide geldiğinde ayağa kalktık ve:
«biz fîrârîleriz!» dedik.
âlemlerin fahr-i ebedîsi bize yönelerek:
«hayır siz, fîrârîler değil, devlet başkanına yardım etmek için gelen ve savaşa tekrar dönmek üzere manevra yapan kişilersiniz!» buyurdu.
kendisine yaklaştık, mübârek ellerinden öptük. bize:
«ben müslümanların ilticâgâhıyım.» buyurdu.
Sayfa 67 - ebû dâvûd, cihâd, 96/2647;Kitabı okudu
DÖRT GEMİ, DÖRT TÜRK DESTANI
TÜRK'ÜN, ANADOLU'NUN VE İNSANLIĞIN KADERİ GEMİLERLE DEĞİŞİYOR.
Bir büyük insan düşünün Anadolu'yu su basacak diyor
İnananı gemiye doluyor, inanmayanı sularda boğuluyor
Nuh tufanı böyle efsane oluyor
Bir büyük sultan düşünün
Gemileri karadan yürütüyor
Tarihin, insanlığın ve İstanbul'un
Söylentiler... (Sevdim bu anlatımı, böylece saklamak istedim.)
Gitgide daha çok benzeriz varlıklarımızın o kadim gözcüsüne, ..
.. içlerinden kimilerinin dünyanın çoğunu kaplayan ve başını döndüren, tüm o abartılı jestlerle dünyayı bitap düşüren çığırtkanlardan ve gösteriş meraklılarından çok daha ilginç veya tuhaf, çok daha bireysel, çok daha net hikayeler sakladıklarını veya taşıdıklarını bildiğinden, belki
Sayfa 289 - YKYKitabı okudu
"Bu hayat yolculuğumda eşim Müjgan Hanım'ın katkısı çok büyüktür. Ne zaman gençlerle evde sohbet yapacağım desem, o her za-man “Kaç kişi, ona göre hazırlık yapayım." dedi ve ben olmasam da, sohbete geciksem de gençlerle bir abla yakınlığı ve bir anne şefkati ile ilgilendi. Değişik zamanlarda 30, 40 hatta 50 gençle kendi evimizde yıllarca sohbet yaptığımız oldu. Mahalle muhtarı hep sorardı: "Hoca, bu gençlerle ne yapıyorsunuz?" diye. Biz de evde kurs açtık derdik. Mahalle halkımızdan tehdit değil hep takdir gördük. Başımıza gelen olaylar için de Müjgan Hanım bir gün bile karşıma geçip "Yeter artık!" demedi. Aksine "Üzülme, bu günler de geçer." tesellisi ile bana hep destek oldu."s.12
Sayfa 12 - Beyan Yayınları
Hayatımın en mutlu ânıymış, bilmiyordum.
