Demiryolları
arabamla demiryollarının yanından geçerken
(özellikle değil, bir yere giderken)
içimde uyanan duygular
başkalarının içinde başka şeylere karşı uyanan duygular. rayları, yük vagonlarını,
sarnıçlı vagonları
ve yolcu vagonlarını görüyorum,
hepsi hareketsiz ve mükemmel bir biçimde dizilmiş ve tek bir lokomotif yok ortalıkta
(nerede bu
Sayfa 43Kitabı okudu
“Beni koruyan mı, yoksa bana baskı yapan mı? Bu bir kayıp mıydı acaba? Bundan emin değilim. Ya da şöyle demeli: Bu durum, çocuk için bir kayıp olarak görülebilir, ama adam için değil.”
“Bunun anlamı?”
“Bunun anlamı, sırtımda babamı taşıma yükünü yaşamadım hiç, onun yargılarının ağırlığı boğazıma çökmedi, benim yaşama hedefim onun tutkularını gerçekleştirmek biçimini almadı. Babamın ölümü bir nimet, bir özgürlük olarak da görülebilir. Onun geçici arzuları asla benim yasam haline dönüşmedi. Kimsenin daha önce geçmediği bir yolu, kendi yolumu kendim keşfetmek üzere tek başıma bırakıldım. Bir düşünün! Ben, Deccal, sahte inançlarla cinleri kovabilir, her başarım karşısında sitemle acı çeken bir vaiz-babayla yeni hakikatler arayabilir miydim? Tüm o yanılsamalara karşı yürüttüğüm mücadeleyi kendi kişiliğine bir saldırı olarak görecek bir babayla?”
AYRINTI YAYINLARIKitabı okudu
Mektup
Bu kadar sık görüşürken benim yerime mektubumun gelmesi seni her halde şaşırtacak, fakat sonuna kadar okuyunca göreceksin ki başka türlü yapamazdım.
Bu mektubu çok daha önce yazmış olmalıydım; o zaman ikimiz de sonradan duyacağımız birçok vicdan azaplarından kurtulmuş olurduk.
Ama gene de geç kalmış değilim, birbirimizi o kadar çabuk,
Marcus Antonius'un Sezar'ın öldürülmesinden sonra halka hitabı
Dostlar, Romalılar, yurttaşlar, dinleyin;
Ben Caesar’ı gömmeye geldim, övmeye değil.
İnsanın ettiği kötülük yaşar ardından,
İyilikleriyse toprağa gider kemikleriyle.
Bırakın, öyle olsun Caesar için de.
Soylu Brutus, muhteris dedi Caesar için:
Öyle idiyse, ağır bir suç bu.
Ve Caesar bütün ağırlığıyla ödedi suçunu.
Burda Brutus ve ötekilerin
Seni Düşünüyorum
Seni Düşünüyorum
Türkiye Komünist Partisi,
T. K. P.’m benim,
Uzakların Kafası
" Sahi sizin yalnızlığınızda beni mahcup eden ne var ki böyle? Ya da karşılıklı yalnızlıklarımızdaki mesuliyetimiz nedir, söylesenize. Ama bırakalım şimdi. Bütün bunları düşünmek için hâlâ çok sıcak hava. Ve söylemiş miydim bilmem, ben çok yorgunum yüzmekten. Düşünmeyelim. Gülümseyelim. Çünkü bu başka değil, tastamam aynı hikâye. Hepimizi birbirine bağlayan, o kadim, o tek, temel hikâye"
Sayfa 21 - Uzakların KafasıKitabı okudu
