Bugün giden Annem’dir Sessiz Gemi…
😓Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu!
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden…😪
Yahya Kemal Beyatlı
Neyzen, Hayyam, Şair Eşref, Gürpınar
_Ben sana bok demem. Boklar duyar ar eder. Bir zerren düşse boka, onu da mundar eder. Tanrı senin hamurunu, necasetle yoğurmuş. Anan seni sıçar iken, yanlışlıkla doğurmuş.
_Rakı, şarap içiyorsam sana ne? Yoksa sana bir zararım içerim. İkimiz de gelsek kıldan köprüye. Ben dürüstsem sarhoşken de geçerim
_Göbekler perçin olmuş, hava geçmez aradan.
Dervişin Teselli Koleksiyonu
Yavrusunu kaybeden bir anne, iliklerine kadar hissettiği ve bir türlü geçmeyen, azalmayan, hafiflemeyen bu iç yanmasıyla nasıl yaşar? Bu zavallı insan, çaresiz kalbinin bu duygularla sarmaşık gibi sarılmasına acaba ne zamana kadar tahammül edebilir?
Böyle bir annenin ruh halini -bir parça da olsa- resmedebilen şiirlerden biridir Yahya Kemal
hayykitapKitabı okudu
gemi, tabut ; rıhtım, dünya
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu.
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden.
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden
meçhule giden..!
“Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.”
Yahya Kemal’in “Sessiz Gemi” şiirini okurken, o geminin meçhule gittiğini kabul etmek, insana ne kadar dehşet verir diye düşünüyorum. Sonsuz bir denize açılıp da nereye gittiğini bilmemek, dalgalı, karanlık ve ve dipsiz sularda yol almak, ne kadar korkunçtur.
Kitaplar meçhule giden bir yol..
Duvarları yerden tavana kadar raflarla dolu ve bu rafları da acayip kitaplarla dolu bir oda bulduk. Bu kadar çok ve böyle değişik şekilde sayfaları olan kitapları ilk defa görüyorduk. Yumuşak değillerdi ve rulo haline getirilmemişlerdi. Üstlerinde bez veya deriden yapılmış kalın kabukları vardı. Sayfaların üzerindeki harfler de o kadar küçük ve muntazamdı ki böyle güzel bir el yazısına sahip olan adamı gerçekten merak ettik. Kitaplara şöyle bir göz atınca bunların bizim lisanımızla yazılmış olduklarını gördük. Fakat bu yazılar içinde anlamadığımız birçok kelime vardı. Yarın bu sayfaları okumaya başlayacağız.
Sayfa 77 - epub
