Jack London'un belki de en iyi baş yapıtı, en iyi karakteriydi Martin. Burjuva ve taşra sınıfı içerisinde yer alan Ruth ve Marti'nin hikayesi. Bilgiden uzakta kültürden uzakta kendini gelistirmekten uzakta soytarı hayat süren Martin, ta ki Ruth'u görene dek ona erişebilmek pahasına giriştiği bu bilgelik yolculuğu onu çok çıkmazlara sürüklemiştir. Ruth bir burjuva kızıdır. Tahsillidir. Gönlünü kaptırmıştır bir taşra gencine ama gururu , hayattaki statüsü genci kendisi gibi birine benzetmeye itmiştir. Genç onu, o ise kendisine ulaşma seviyesindeki azme aşık olmuştur. Kitap bütünüyle sizi içine alıyor hayatta karşımıza çıkabilecek ne varsa şahidi oluyoruz bu hikayede. Martin 'in Ruth'a erişebilmek için geceleri güne katıp , yemeden içmeden kesilip sırf bir burjuva ailesi tarafından kabul görünmek için yeltendiği bu yol onu yoracak tahmin edemeyeceği sonlara götürecektir. Henüz toy ve gördüğü ilk kıza kapılıp sürüklenen Martin ne yazık ki bunun farkında bile değildir...
"Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Mor üçgüller arasında
Gölgeler asılı durdukça
Şakımak da sona erdi, şarkılar da.
Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Eskiden bülbüller gibi erken,
Çiy düşmüş çalılarda öterken,
Kestim artık sesimi.
Yorgun bir ketenkuşuyum şimdi.
Dudağımdaki ezgiler bitti,
Öttüğüm zamanlar geçip gitti.
Bitirdim ben.
Koydum lavtamı kenara." 
Martin Eden 
Jack London