Bülbüller sadece ve bizi keyiflendirmek için öterler. İnsanların bahçelerini didiklemez, mısır ambarlarına yuva yapmazlar. Kalplerini bize açıp şarkı söylemekten başka bir şey yapmazlar. İşte bu yüzden bir bülbülü öldürmek günahtır.
Sayfa 120
"Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Mor üçgüller arasında
Gölgeler asılı durdukça
Şakımak da sona erdi, şarkılar da.
Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Eskiden bülbüller gibi erken,
Çiy düşmüş çalılarda öterken,
Kestim artık sesimi.
Yorgun bir ketenkuşuyum şimdi.
Dudağımdaki ezgiler bitti,
Öttüğüm zamanlar geçip gitti.
Bitirdim ben.
Koydum lavtamı kenara."
Sayfa 402Kitabı okudu
Gönüller şâd olur bir handesinden,
Alır ilham bülbüller sesinden,
Saâdet-bahş-ı âlem bir melektir.
Sayfa 150 - Kapı YayınlarıKitabı okuyor
Bülbüller yalnızca müzik üretirler, bizi eğlendirmek için. Bahçeleri yağmalamazlar, tarlalarda yuva yapmazlar. Yalnızca şarkı söylerler. Hem de yürekleri paralanana dek. İşte o nedenle günahtır bülbülü öldürmek.
Sayfa 117Kitabı okudu
"Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Mor üçgüller arasında
Gölgeler asılı durdukça
Şakımak da sona erdi, şarkılar da.
Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Eskiden bülbüller gibi erken,
Çiy düşmüş çalılarda öterken,
Kestim artık sesimi.
Yorgun bir ketenkuşuyum şimdi.
Dudağımdaki ezgiler bitti,
Öttüğüm zamanlar geçip gitti.
Bitirdim ben.
Koydum lavtamı kenara."
Her yazar ya kalın ses çıkaran bir cüce veya düdük sesli bir devdi, sesten boya geçilemezdi.
Niceleri yırtıcı birer kurttu, gecelerin karanlığında aslanların sesini taklit ettiler; niceleri leş yiyici murdar kuşlardı, baharda bülbüller gibi öttüler.
Körler âlemin bahar ve güzünden bahsettiler, cılızlar kuvveti öğretmek istediler, timsahlar gözyaşları döktüler, alçaklar faziletten dem vurdular.
Sayfa 21
Bülbüller sadece bizi keyiflendirmek için öterler.İnsanların bahçelerini didiklemez,mısır ambarlarına yuva yapmazlar.Kalplerini bize açıp şarkı söylemekten başka bir şey yapmazlar.İşte,bu yüzden bir bülbülü öldürmek günahtır.
Hüseyin, babasını düşünüyordu odada; Hıdır’dı babasının adı
Aylardan mayıstı. Günlerden Mayıs’ın 6’sı. İnanışa göre ölümsüz peygamber Hıdır baba baharın muştulayıcısıdır. Bastığı yerde güller açılır, bülbüller ötüşmeye başlar, baharın bereketi hissedilir...
O gün şarkılar söyleme günüdür. Kızlar evliliğe niyet tutar. Hastaların iyileşme umudu dirilir, tazelenir.
Canlıların canı yakılmaz. Karıncaların bile incinmesinden sakınılır. İyilik günüdür Mayıs’ın 6’sı. Hıdırellez, halkın günüdür...
Sayfa 57 - Everest YayınlarıKitabı okudu
“Baban haklı,”dedi. “Bülbüller sadece bizi keyiflendirmek için öterler. Însanların bahçelerini didiklemez, mısır ambarlarına yuva yapmazlar. Kalplerini bize açıp şarkı söylemekten başka bir şey yapmazlar. İşte, bu yüzden bir bülbülü öldürmek günahtır.”
Sayfa 120Kitabı okuyor
"Bülbüller sadece bizi keyiflendirmek için öterler. İnsanların bahçelerini didiklemez, mısır ambarlarına yuva yapmazlar. Kalplerini bize açıp şarkı söylemekten başka bir şey yapmazlar.
İşte, bu yüzden bir bülbülü öldürmek günahtır."
“Sizi tereddütte blrakmadan hemen cevaplayayım: Kargalar kelam-ı ihbarî ile, bülbüller kelam-ı inşai ile konuşabilecekleri konşular aradıkları için! Daha açıkçası, kargalar bilimi, bülbüller sanatı temsil ettikleri için.
Bilimle sanatın konşu olamaması, aralarında konuşabilmelerini mümkün kılacak bir dilin mevcut olmamasıdan kaynaklanıyor. Çünkü:
Dilsizler haberini kulaksız dinleyesi
Dilsiz kulaksız sözü can gerek anlayası”
Sayfa 92Kitabı okudu
Acının kalbe giden damarını keserim
Haykırışlar umudum, hezeyanlar eserim
Ağıtlar yakar bana bülbüller birer birer
Siyahlara bürünür öldüğümde lâleler
"Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Mor üçgüller arasında
Gölgeler asılı durdukça
Şakımak da sona erdi, şarkılar da.
Bitirdim ben...
Koydum lavtamı kenara.
Eskiden bülbüller gibi erken,
Çiy düşmüş çalılarda öterken,
Kestim artık sesimi.
Yorgun bir ketenkuşuyum şimdi.
Dudağımdaki ezgiler biti,
Öttüğüm zamanlar geçip gitti.
Bitirdim ben.
Koydum lavtamı kenara."
Sayfa 402Kitabı okudu
“Bitirdim ben…
Koydum lavtamı kenara.
Mor üçgüller arasında
Gölgeler asılı durdukça
Şakımak da sona erdi, şarkılar da.
Bitirdim ben…
Koydum lavtamı kenara.
Eskiden bülbüller gibi erken,
Çiy düşmüş çalılarda öterken,
Kestim artık sesimi.
Yorgun bir ketenkuşuyum şimdi.
Dudağımdaki ezgiler bitti,
Örttüğüm zamanlar geçip gitti.
Bitirdim ben.
Koydum lavtamı kenara.”
Sayfa 402 - lavta: ud’a benzer bir enstrümanKitabı okudu
bana derler niçin gülzâra varmazsın bahâr oldu
bahârı neyleyim ben yârim ağyar ile yar oldu
Cevapsız sorular soruyorlar, kesip atması çok zor. “Bak! İlkyaz geldi, renkler gülüyor, yumuşak esintiler gülleri okşuyor. Neden bağlara bahçelere, güllüklere koşmuyorsun?” diyorlar. Âlem bahar kılığında, ruhum kara kışın kıskacında. Gözümde yok güller, bülbüller, yeşiller, renkler, dereler. Gönlümde keskin buzlar, yüzümde ihanetin tırnakları. Beşinci mevsimin ortasındayım. Bana ne yazdan, bahardan. Düşmanlarla yar oldu sevdiğim, ben onun kaygısındayım.
