Her gün biraz daha anlıyorum; yaşamak meğer şükretmeyi, sevmeyi öğrenmekten ibaretmiş.
İyi, kötü ne varsa her şeyi nimet bilip rıza göstermek gerekmiş.
Kulluğun özü buymuş.
Rıza makamı, teslimiyet makamı ve sabır
İşin sırrı buradaymış meğer.
İki dünya saadeti buradan, bu yoldan geçiyormuş başka yollar aramaya, zihnini dağıtmaya, gönlünü, fani işlerde heder etmeye, oyalamaya hiç gerek yokmuş.
Kalben, gerçekten diyebilmekmiş, iyi, kötü bütün yaşanılan olayların sonunda; ”
Lütfun da hoş, kahrın da hoş…”
Aslında anlamalıydık. İlkokulun bahçesinde uyanmalıydık. Hazır ol! Rahat! Hazır ol! Dikkat! Sağa bak! Tesadüf değilmiş hiçbiri. Devamı varmış meğer. Alıştırmaymış onlar. Gerisi buradaymış. Milliyetçiliğin bir din olduğu bu ülkede, zorunlu hale getirilmediği takdirde askerlik hizmetine gönüllü bulamayacaklarından korktuklarını anlamalıydık! Bir zamanlar, üzerimdeki tişörtte sarı, yeşil ve kırmızı yüzlü bir Bob Marley taşıdığım için, polis tarafından çevrilip “Bu da ne?” dendiğinde anlamalıydım. “Reggae!” dediğimde “Nerede?” diyen polisin terör tehdidiyle dolmuş boş bakışlarından anlamalıydım. Hiçbir yerinde Bob Marley yazmayan ve karanlığın içinden çıkan saçsız yüzün, herhangi bir PKK liderine ait olabileceği şüphesiyle karakola götürüldüğüm gün anlamalıydım.
"İlk Kitabın Günahı Olur." Zellenbur
Bu kitap yorumunu Instagram'daki "alintilarlayasiyorum" profilimde de okuyabilirsiniz: instagram.com/p/CfgWLrBtN6n
Önümde 
Metin T.'nin ilk kitabı 
Zellenbur’un Sıradan Bir Günü. Öylece bakıyorum kitaba. Kapağında tipsiz bir mendebur. Elinde üç başlı mızrağı trident. Poseidon'dan mı çalmış ne? Yoksa bu mızrağı okurlara saplayıp
Başarının sırrı buradaymış meğer.
Arabayı çimenlerin ortasında durdurdu. Sürekli akan çeşmenin yanına geldi. Selim, böyle çeşmelerde her tarafını ıslatırdı; suyu da içemezdi istediği kadar. Oysa, bazı insanlar vardır; en çamurlu yerlerden bile kolalı beyaz gömleklerini ve açık renk pantalonlarını kirletmeden çıkarlar. Böyle adamlar hayatta başarıya ulaşırlar Olric.
Sayfa 572Kitabı okudu
Buranın her zaman çok güzel bir yer olduğunu düşündüm, yıllar önce babanın beni buraya getirdi ilk andan beri. Kitaplıklar, ortadaki koca kubbe, merdivenler, ansiklopediler, hiçbir yerde bulunamayan kitaplar, dükkanın içine bulmaca gibi yerleştirilmiş bir sürü küçük, gizli bölme… Hepsi çok güzeldi. Fakat ben artık anladım ki, bu güzellik sen varken buradaymış meğer. Buraya güzel kılan senin varlığınmış. Ve orman, sen yokken gerçekten de lanetliymiş.
Sayfa 274 - PortakalKitabı okudu
