Melisa KESMEZ'in okuduğum ikinci kitabı. Nohut oda ile kıyasladığımda bu kitap çok daha iyiydi. Derinlerime dokundu adeta. Gariptir, bu kitabı birilerine armağan etmek istedim. Kim olduğunu, kim olacağını bilmediğim birilerine. Okusun istiyorum birileri. Okusun, ağzımda bıraktığı o buruk tadı hissetsin istiyorum. "Yalnız değilsin" desin mesela. Böyle de inceleme mi olur diyebilirsiniz, haklısınız. İnceleme değil, döküldüm sadece. Velhasılı, kitabı bitirdiğimde bir sızı kaldı kalbimde. Gün bitti ama sızı bitmedi.
