Chant D'automne
Güz Şarkısı
Soğuk, yoğun karanlığa dalmamız yakındır
Güle güle aydın ışığı doyumsuz yazın
Duyuluyor yaslarla inişi, ağır ağır
Kaldırımlar üstüne, kırılan ağaçların.
Bütün bir kış uykuya yatacak benliğimde
Öfkem, kinlerim, didinmem ve titremelerim
Ve bir güneş gibi cehenneminde
Kızıl, buzlu bir tuğla kesilecek yüreğim.
Dinliyorum kırılan her dalı titreyerek
Yankısı beter korkusundan dar ağacının
Ruhum güçlükle duran yorgun bir kuleye denk
Sürekli saldırdığı inatçı boynuzların.
Kırılan dal sesleriyle salınan bir tabut var
Sanırım çivilenen bilmediğim bir yerde.
Ölen kim? -Dün yazdı; bugün ise sonbahar!
Çınlar bir yolculuk gibi bu ses yüreklerde.
Charles Baudelaire