“Hiç,içinde dışarı çıkmak için bir şans verilmesini bekleyen bir şey varmış gibi hissettin mi kendini?”diye sordu. “Kullanmadığın ek bir güç gibi,hani türbinlerden geçmek yerine şelaleden çağlayan su misali?”Soran gözlerle Bernarda’a baktı.
“Her şey farklı olsaydı,insanın hissedebileceği şeylerden mi söz ediyorsun?”
Sayfa 87Kitabı okudu
Heyecanlar, evrimlerinin ilk dönemini yaşayan fikirlerden başka bir şey değildir; yüreğin gençliğinden gelme armağanlardır onlar; bütün hayatı boyunca onların etkisinde kalacağını sananlarsa budalalardır. Durgun ırmakların çoğu gürül gürül bir çağlayan olarak başlar ama hiçbiri coşup köpürerek denize ulaşamaz. Ama bu durgunluk, çoğu kere, gizli bir gücün belirtisidir; duygularla düşüncelerin coşkunluğu ve derinliği çılgınlıklara izin vermez; ruh, ister acı çekerken, ister sevinç duyarken olsun, kendisiyle kesin bir hesaplaşmaya gider ve her şeyin böyle çözümlenmesi gerektiğine inanır; bilir ki, fırtınalar olmasaydı, güneşin sürekli sıcaklığı gücünü kuruturdu; böylece hayatın temellerine iner ve kendi kendini bir çocuk gibi okşar ya da azarlar. Kendini tanımanın yüceliğine erişmiş bir kişi tanrısal adaleti değerlendirebilir yalnız.
Sayfa 124Kitabı okudu
Gözlerimi kafeteryanın uzak ucundaki sıva boyunca uzanan çatlaklara dikip ,aslında var olmayan şekiller hayal ederek baktım.Kafamın içinde coşkun bir nehir gibi çağlayan sesleri kesmenin yollarından biriydi bu.
Sayfa 9Kitabı okuyor
Yalnızız.
Vücutlarımız ruhsuz gövdeler gibi sallanıyor ortalıkta...
Doludizgin bir nehrin sularına nedensiz düşüvermiş solgun yapraklar gibi taşıyor hayat bizi... Karanlık bir meçhule doğrı akıyoruz...
Nehrin sonu ya dingin bir deniz ya cehennemi bir çağlayan, bilemiyoruz. Biçare, sürükleniyoruz.
Sayfa 34 - İmge Yayınları- 13.baskı, Ağustos 2005/ NehirKitabı okudu
Platon'un mağarasındaki gölgeleri izleyen esirler gibi rüyasında karanlıkları izlemişti.
Sayfa 19 - Motto YayinlariKitabı okudu
Yalnızız. Vücutlarımız ruhsuz gövdeler gibi sallanıyor ortalıkta... Doludizgin bir nehrin sularına nedensiz düşüvermiş solgun yapraklar gibi taşıyor hayat bizi... Karanlık bir meçhule doğru akıyoruz... Nehrin sonu ya dingin bir deniz ya cehennemi bir çağlayan bilemiyoruz. Biçare, sürükleniyoruz.
Sayfa 34 - İmge Kitabevi Yayınları
Yalnızız.
Vücutlarımız ruhsuz gövdeler gibi sallanıyor ortalıkta...
Doludizgin bir nehrin sularına nedensiz düşüvermiş solgun yapraklar gibi taşıyor hayat bizi... Karanlık bir meçhule doğru akıyoruz...
Nehrin sonu ya dingin bir deniz ya cehennemi bir çağlayan, bilemiyoruz. Biçare, sürükleniyoruz.
Sayfa 34 - İmge Kitabevi YayınlarıKitabı okudu
Aylarda çölde susuzluktan yanıp kavrulan birinin çağlayan gibi fışkıran suyu görmesi gibi şeydi aşk...
