555 K - V
Biz şimdi alçak sesle konuşuyoruz ya
Sessizce birleşip sessizce ayrılıyoruz ya
Anamız çay demliyor ya güzel günlere
Sevgilimizse çiçekler koyuyor ya bardağa
Sabahları işimize gidiyoruz ya sessiz sedasız
Bu, böyle gidecek demek değil bu işler
Biz şimdi yanyana geliyor ve çoğalıyoruz
Ama bir ağızdan tutturduğumuz gün hürlüğün havasını
İşte o gün sizi Tanrılar bile kurtaramaz.
Sayfa 291 - YKY - 75. Baskı - 2019Kitabı okudu
Anaokulundayken herkesin bardağının üstünde kendi ismi yazılıydı. Akşamüstleri bu bardaklarda, ebeveynlerimizin gelip bizi almadan, duble sulu paşa çaylarımızı içine pötibör bisküvileri batıra batıra büyük bir keyifle içerdik. Tadı bir boka benzemezdi ama yine de güzel geliyordu. Artık günün bittiğini, o işkence yuvasından kurtulacağımızı hatırlattığı için güzel geliyordu herhalde. Yasemin batırdığı bisküvi parçası çayın içine düşünce ağlamaya başlamıştı. Öğretmen kızların aklı bir karış havadaydı, başka yere bakıyorlardı. Gerçek bir centilmen gibi yerimden kalkıp yanına gitmiştim, çay kaşığımla çıkarmıştım bisküvi ölüsünü. O da akşam annesiyle giderken dönmüş, el sallamıştı bana. Bizimkiler henüz gelip almamışlardı beni, ölmeden önce de bekletmesini çok severlerdi. Ertesi gün Yasemin’e evlenme teklif ettim, bu kadar flört dönemini yeterli görmüştüm, işin ciddiyetinin sarsılmasını istemiyordum ve şu gerçeği çok iyi idrak etmiştim ki kaç yaşında olursa olsun her kızın hayalidir evlenmek. İşte o zaman Yasemin, düşünmek için biraz süre istemişti. O anda başka şeyler de söylemiş olabilir ama unuttum. Sonuçta sevilen her kadın güzel bir şarkıdır, bütün sözlerini hatırlayamazsın belki ama melodisi hep aklında kalır.
Sayfa 20 - ietişimKitabı okudu
Benim asıl kızdığım şey, sinirli anlarımda bile içimde bir öfke ya da hıncın bulunmaması, bütün cartcurtları yalnız gönlümü hoş tutmak için yapmamdı. Öfkeden ağzım köpürmüşken biri biraz gönlümü alsa ya da önüme bir bardak çay sürse hemen yelkenleri suya indirirdim. Bununlada kalmaz, ona karşı bir yakınlık duyardım; ama sonra kendime kızar, utancımdan birkaç ay uykularımdan olurdum.
Yaratılışım böyleydi işte.
Sayfa 20Kitabı okudu
Babaa! Üşüyorum. Kimse farkında değil
Birileri bir şey yapsın
Ateş yaksın, çay demlesin
Ne bileyim, bir şey işte
Biriniz söyleyin lan, neden beni sevmiyor?
Gerçekte ne istiyorum biliyor musunuz? Hepiniz cehennemin dibine gidin, işte onu! Huzur istiyorum. Bütün dünyayı şu saniye, tek kuruşa satarım, sırf rahatsız edilmemek için. "Dünyanın yıkılmasını mı yeğlersin yoksa çay içmemeyi mi?" diye sorsalar, dünya yıkılırsa yıkılsın derim, ben çayımı içeyim de.”
Sayfa 141 - Can YayınlarıKitabı okudu
555K
Biz şimdi alçak sesle konuşuyoruz ya
Sessizce birleşip sessizce ayrılıyoruz ya
Anamız çay demliyor ya güzel günlere
Sevgilimizse çiçekler koyuyor ya bardağa
Sabahları işimize gidiyoruz ya sessiz sedasız
Bu, böyle gidecek demek değil bu işler
Biz şimdi yan yana geliyoruz ve çoğalıyoruz
Ama bir ağızdan tutturduğumuz gün hürlüğün havasını
İşte o gün sizi tanrılar bile kurtaramaz.
Sayfa 289 - YKY
N'apim tabiatım böyle
Öfkeden ağzım köpürmüşken biri biraz gönlümü alsa ya da önüme bir bardak çay sürse hemen yelkenleri suya indirirdim. Bununla da kalmaz, ona karşı bir yakınlık duyardım; ama sonra kendime kızar, utancımdan birkaç ay uykularımdan olurdum. Yaratılışım böyleydi işte.
-Aay artık özgür olmanın zamanı geldi! Üç yıldır çalışıyorum! Ayrı eve çıkıcam!
+He çık! çık! Kiralar olmuş dört bin… beş bin!
-O zaman Serkan’la çıkarız! Evleniriz belki!
+He… evlen… evlen… Bi düğün olmuş yüz bin… yüz elli bin!
-Düğün yapmadan evleniriz! Romantik akşam yemekleri hazırlarım!
+He… hazırla… hazırla… Kıyma olmuş yüz yirmi lira… prezervatif olmuş altmış lira…
-Çocuk falan da istiyorum aslında!
+He iste iste… Bebek maması olmuş anasının gözü… Bebek bezi arşa çıkmış!
-Of zaten depresyondayım biraz hayal kurayım dedim iyice çökerttin beni… Bi psikoloğa gitmem lazım!
+He git… git… Bi seans olmuş 600-700 lira!
-Oof of hiç bi b*k yapamıyoruz bari çay içelim!
+He iç iç… Çayın kilosu olmuş kırk lira… Mutfak tüpü olmuş 250 lira… Damacana suyu, şekeriydi derken…
=Kız bi çay keyfimiz vardı onu da boğazımıza dizdin… Sus atıcam pencereden kendimi!
Sayfa 29Kitabı okudu
