yollar hep bana doğru koşuyor; farkındayım
dağlar bile kendini aşıyor; farkındayım
savaşçı mızrağını kırıyor sevda için
cemre damarlarıma düşüyor; farkındayım
Sayfa 16
"On Dokuz Şubat, bugün. Kedere
diyorum, peki, epeski bir kedere
ne zaman düşer ilk cemre"
Sayfa 29Kitabı okudu
Bir sevda sarar kalbini, dünyan değişir,
Ömrün gibi, gönlündeki rüyan değişir,
Her şey silinir, gözyaşı umman olur,
Bir cemre düşer çöllere, hicran değişir.
vah ki ne vah
"Genel kanının aksine Türkler, İslam’ı Araplardan değil, İranlılardan öğrenmişlerdir. İranlılardan sonra ise İran sınırından Orta Asya’ya kadar uzanan coğrafyada yer alan tasavvufçulardan."
Sayfa 221
"Ya gecikmiş bir nehir ol kuraklığıma
Ya da kıştan yaza bir cemre ol
Önce havama düş
Sonra suyuma ve yangın yeri toprağıma."
"Aşka sen diye bakmadıktan sonra ben aşkı neyleyim? Seni ruhuma cemre diye damlatmadıktan sonra ben bu bedende neyleyim?
Aşk da sen, hasret de sen, ben de sen..."
“Onsuz her oluş bayat!..”
Sebil yayıneviKitabı okuyor
“Sır âlemine pancur,
Sâhir elinde menşur!..”
Sebil yayıneviKitabı okuyor
Cemre'nin acılı yüzüne bir güneş gibi doğdu bu sözler. Buruk, hüzünlü bile olsa parladı nemli gözleri. Dudaklarını gevdi sevincinden.
Sayfa 285
