Hatice Kübra
@cerihadar
10 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Neden kendinize, başka birine davranacağınızdan daha kötü davrandınız?
Dünyada ilk defa benim de bir sevdiğim insan oluyordu. Merhamet, muhabbet, arkadaşlık denen güzel şeylerin zevkini ilk defa duyuyordum. Ruh yalnızlığı denilen korkunç hastalıktan sen beni kurtarıyordun.
Düşünecek yalnız bir şeyi olanlar bence çok bahtiyar insanlardır.
Okur Takip Önerileri
Her şeyde hayal kırıklığına uğramıştı. Her şeye yabancılaşmıştı.
Zaman gül yaprağından düşen kar tanesi gibi çabucak erir. Ömür de böyledir. Ancak biz aciz kulların dünya ile alış verişi sürsün diye uzunmuş gibi gelir.
Ama hiçbir yere kök salamamıştı. Etrafındakileri memnun edecek kadar uyum sağlamış ama kendisi tatmin olmamıştı.
Ben yine de kendi hazlarımı insanoğlunun ittifakla verdiği hükümlerden önemsiz görmeyeceğim.
Sayfa 238Kitabı okudu
Ruth’un iyiliğini ve güzelliğini hakkınca teslim etmesine belli ki doğasındaki büyük bir kusur tarafından engel olunan bu gence acıdı.
Ancak sert olarak tanımlayabileceğim gözlerini gördünüz. Hiç kimse tarafından korunup kollanmamış. Hep kendi başının çaresine bakmış. Kendi başının çaresine bakmış bir kızın gözleri yumuşak ve kibar olmaz, mesela… Mesela sizinki gibi olmaz.”
-martin edenKitabı okudu
Hayatı boyunca sevgi açlığı çekmişti. Sevgiye hasretti. Varoluşunun temel talebiydi sevgi. Ama hiç sevgi görmemiş ve zaman içinde katılaşmıştı. Sevgiye ihtiyaç duyduğunu fark etmemişti bile.
Halbuki kendi dünyasındaki ana babalarla çocuklar sevgilerini böyle göstermezdi. Bu hareket, yukarıdakilerin dünyasında ulaşılan varoluşun ne kadar yüce olduğunu ortaya koyuyordu.
Kendime vereceğim bir iyi, bir de kötü haberim var. Kötü haber: Hayatımda hiçbir şey hayal ettiğim kadar iyi olmayacak. İki artı bir evde yalnız başıma uzun yıllar yaşayacağım. İyi haber: Hayatımda hiçbir şey hayal ettiğim kadar kötü de olmayacak. Tek tesellim bu. Ne harikayım ne berbat. Kibrit kutularının sırtındaki kelimeyim ben: vasat.
“İnsan en azından kendisi için harekete geçmeli, öyle değil mi? Bulunmayı beklememeli.
Sevgi ne zarif bir şeydi. Yumuşacık yastıklar seriyordu düşenin altına.
Bu bina yıkılır, demişti, yerleşmeyelim içine, gel, bahçesinde azıcık oturup dağılalım. Öyle bir veda.