Açıkçası bu incelememe zaten sathî tanıdığım Fehmi İlkay Çeçen'i kısaca tanıtıp öyle başlayacaktım ancak "Atatürk Dezenformasyonu" hakkında henüz tazeliğini koruyan bir vakıa yaşadığım için biraz daha öznel bir girizgah ile başlıyorum.
Sosyal medyada eskiden çok aktiftim, artık arada bir giriyorum ve kim ne paylaşıyor biraz
Bugünkü kitabımız Müjdat Ataman'dan "Açılın Ben Çocuğum" kitabı. Elma Yayınevi tarafından basılan bu eser, gerçek anlamda bir eğitimci tarafından, eğitim sahasında pek çok deneyimi olan biri tarafından kaleme alınmış olması ile önemli benim için.
Kitap, pek çok açıdan çocuğa / öğrenciye yönelmiş, onu tanımlamış ve bize tanıtmış.
Ezbere Yaşayanlar – ki isminin ne kadar güzel seçildiğine ayrı bir başlık açmak lazım – belki de hiç düşünmeden verdiğimiz günlük kararların arkasında hangi etkenlerin rol aldığını konu edinmiş bir kitap. Kitap birçok konuda giriş seviyesi sayılabilecek bilgiler vererek bir temel atmaya çalışıyor. Konu yelpazesinin çok geniş olması okuyucuyu biraz
“Biz milliyetçilik yapmasak ve hatta millet hakikatini inkâr etsek bile millet var olmaya ve tesir etmeye devam edecektir.”
“Milliyetçilik milleti olduğu gibi muhafaza etmek değil, onun için en doğrusunu tespit etme arayışıdır.”
Bahadırhan Dinçaslan bu kitabında kendi milliyetçilik düşüncesinin, hatta kendi cümleleriyle “öncülüğünü ve
Kapımın önüne varıyorum. Elimi yavaşça anahtarlığı her zaman koyduğum yere götürüyorum. Bir elim her seferinde burada. Belki düşürebilirim diye temkinli davranıyorum. Buna rağmen varlığını hissettiğim anahtarlık beni rahatlatıyor. Bakalım bu sefer tek seferde anahtarı deliğine denk getirebilecek miyim? Yok gene denk gelmedi. Hemen diğer tarafını
Öncelikle kitap okumayı ciddiye alan biri olarak Kazuo Ishiguro'dan özür dilemem gerekir, bu kitabın bu kadar muhteşem olduğunu ve kendinin ne kadar iyi bir yazar olduğunu bu kadar geç anladığım için. Bu kitap okuma listemde bile yoktu, yıllar önce duyup bir daha üstüne konuşulmadığım bir kitaptı, amazonda indirim kodunu alabilmek için sepeti
