Unutma üstadım, insan biyolojik olarak çok uzun yaşayamaz. İnsanı ölümsüz yapacak bir şey varsa o da yaşarken yaptığı yatırımlarıdır. Aslında insan sınırlarını kendi belirleyebilen tek varlıktır. Yaşamın biteceği yerde ölümü sınır olarak görür. Yaşarken de zamanı sınır olarak görür. Hâlbuki bence, insanı insan yapan içindeki ruhudur. Bu da ne zamandan ne ölümden etkilenir. Yani, bedeniyle birleşip güzellikler yaratan ruhları hiçbir sınır yok edemez. Ölse bile yaşarlar…
Bir insana değer vermek, onun gerçeklerini anlamaya çalışmak ve onu olduğu gibi benimseyebilmektir. Ama birçok kişi diğer insanlara değer verdiği sanısıyla aslında kendi narsisist ihtiyaçlarına doyum sağlar.
Bu paradoks yasasıdır; karşı çıktığımız,asla olmak istemediğimiz şeye dönüşürüz çünkü reddettiğimiz her şeyle bağ kurarız .
Öfke aslında sevginin tersyüz halidir .
 ”Bana ne söylenirse inanırım ve her zaman hayal kırıklığına uğrarım “der savaşçının arkadaşları .
 İnsanlara güvenmek çok önemlidir; ışığın savaşçısı hayal kırıklığına uğramaktan korkmaz , çünkü kılıcının gücünü ve sevgisinin kuvvetini bilmektedir