Çocukluk dönemi, çocuk aklı ve kalbi, bakımsız tarla gibi boş kalıyor, çünkü oraya hiçbir iyilik tohumu saçılmamış. Kendilerine iyilik, doğruluk ve sevgiden bahsedilse de, bunlar kalıplaşmış, sıkıcı ve soğuk ifadelerle anlatılmaktadır. Çocuk zekasını canlandıracak ve onların ilgisini çekebilecek şeyler söyleyemiyorlar ve bunu beceremiyorlar. Onların hassas kalbini ısıtacak hiçbir şey yapmıyorlar.
Sayfa 124 - Koridor YayınlarıKitabı okudu
İnsan aklı ne kadar suçluysa
Sayın yargıç
Yeni dillenen bir çocuk merakıyla
Sorular sorarken hayata
İnatçı, yalın, yerinde
O kadar suçluyum ben de.. Ve duyguları insanın
İçinde ömrümüzün çırpına çırpına
Akıp gittiği o bin kollu ırmak
Ne kadar yanlışsa kendi yatağında
Yanlışım ben de o kadar
Sayın yargıç
Hayatın değil
Sizin önünüzde.
-Haydi küçüğü ahmağın teki, çocuk olduğu için aklı da ermiyor, ya bu koca ahmağa ne demeli!
“Boşanmaya çalışan bir kadın ya da erkek, çocuk olunca boşanamaz ve bunun sorumluluğunu çocuğa yansıtır ve o çocuk her daim sorumlusu olmadığı bir suçun günahını yaşamak zorunda kalır. Çocuk aklı işte, bütün bunların benimle ilgisi yok diyemez. Onlar anne ve babam ne yapıyorlarsa doğru yapıyor diye düşünür ve onların kendisine yaklaşımını kendi benliğini inşa etmek için kullanır.”
"Çocuk aklı duyduğu her şeye inanıyor. Hayaller nasıl tek-tek yıkılırmış daha bilmiyorum. Öğreneceğim."
Sayfa 36 - EVERESTKitabı okudu
Birkaç gün sonra iriyarı, çok heybetli bir adam gelmiş, kır bıyıkları ve kır sakalları varmış. Bunlara sorular sormuş, isimlerini, nerden geldiklerini öğrenmiş, sonra Zilan’a talip olmuş. Kaç lira bunun fiyatı, değmez ama hadi alayım gitsin. Satıcı 20 dolara isteyince yaşlı adam, bunun hışırı çıkmış be, 20 dolara çiçek gibi kızlar var, niye vereyim bunu bu parayı diye çıkışmış. Satıcı da adama hak verir gibi, bunun bir de kardeşi var demiş, bak işte çiçek gibi kız, el değmemiş değil ama onu da al, ikisine de 25 dolar ver. Adam Nergis’e bakmış, sadece bakıyormuş, hiç ellemiyormuş, sonra başını yukarıya kaldırıp olmaz demiş, bu para fazla. Satıcının kıvranmaya başladığında gören Zilan lafa karışmış, Meleknaz’ı göstererek, bir de bu gelin var demiş, üçümüzü de alın. Bu öneriye aklı yatan satıcı umutla yaşlı adamın süratına bakmış. Adam, karnı burnunda kadını ne yapayım yahu demiş, bunların hepsi ellenmiş bellenmiş, kaç elden geçmiş, canlı cenazeye dönmüş, hem bir de doğumla mı uğraşacağız şimdi ! Başka zaman da Zilan konuşmaya cesaret edemezmiş ama söyledikleri satıcının hoşuna gittiğinden bir kez daha lafa karışmış. Bir kişi fiyatına dört kişi alıyorsun amca demiş. Hayır demiş adam, dört nerden çıktı, üç dediniz. Zilan Meleknaz’ın karnını göstermiş, çocuk doğunca o da para eder demiş. Sonra satıcı ve yaşlı adam dışarı çıkmışlar, biraz daha pazarlık etmişler, ne dedikleri duyulmuyor ama tartıştıkları anlaşılıyormuş. Bir zaman sonra satıcı odaya girmiş, hadi demiş, satıldınız, çıkın dışarı. Böylece Zilan Nergis Meleknaz gün ışığına çıkmışlar.
