Akşama kadar sokakta oynuyorduk. Yere düşen bir bisküviyi üfleyerek yiyebiliyorduk.
belki bir çoğunuz gibi ben de toprak yerdim, taşları şeker niyetine ağzımda dolandırır ve 8 yaşıma kadar gördüğüm her çiğnenmiş sakızı atardım ağzıma. :)) ya ben ne iğrenç bir çocukmuşum :DDKitabı okudu
Görünen o ki, çocukluğumuz sırasında dünyaya hayret etme yeteneğimizi kaybediyoruz. Önemli olan, sevgili Sofie, senin de hayatı olduğu gibi kabul eden insanlardan biri olmaman.