Çocukluk...
Tanrının süt kokan fotoğrafı.
Hayatın ilk harfi. Büyük şarkısı.
Lekesiz arzu. Ten masalı. Ruhun billuru.
Geleneksek 23 Nisan etkinliğine katılarak biz de 1000Kitap’ın web sitesinin ilk sürümünün fotoğrafını bırakıyoruz 🥰
23 Nisan bayramımız kutlu olsun sevgili okurlar❤️
23 nisan için profil fotonuza çocukluğunuzdan foto seçin.. :D
2022 senesinde uygulamadaki desss adlı bir kullanıcı uygulama kullanıcılarına; ''23 nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı'' özelinde profil fotoğrafı olarak kendi çocukluklarına ait fotoğraf koymaları ricasında, teklifinde bulunmuştu..
2023 senesinde de uygulamadaki hesabını kapatan desss adlı kullanıcının bu ricası, teklifi
Bi söyleyip kaçacağım
Yanlış hatırlamıyorsam 2021 veya 2022 yılında uygulamada 23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı için herkes bir günlüğüne profil fotoğrafını çocukluk fotoğrafı yapmıştı. (ben o zamanda fotoğrafımı bulamamıştım o ayrı :D) Bayram yarın olduğuna göre yeniden yapmaya ne dersiniz?
Çocukluk...
Tanrının süt kokan fotoğrafı.
Hayatın ilk harfi. Büyük şarkısı.
Lekesiz arzu. Ten masalı. Ruhun billuru.
Sevmenin kağıtsız kalemsiz okulu.
İnsanın bedenine indirilmiş sonsuzluk.
Gömüldüğümüz en güzel mezar.
Sayfa 53Kitabı okudu
Ben burada büyüdüm. Benim çocukluk anılarım bu kenttedir; birisini hiçbir zaman unutamıyorum. Çok çocuktum; Amerikalıların Türkiye'ye ilk deniz askeri gönderdiği yıllardı; İkinci Dünya Savaşı’ndan hemen sonraki günler oluyor. Burası liman kentidir; Amerikan bahriyelileriyle ilk önce tanışma talihsizliğini de yaşıyorlar. Çocuk yaşımda, bu kentte, Amerikan bahriyelilerini tanıdım; Raif Paşa Caddesi'ndeydiler. Birisi eline bir dolar almıştı; bir küçük çocuk boyunda tutuyordu ve mahallenin çocukları bu kağıt doları kapmak için sıçrıyorlardı. Bahriyeli, her çocuğun sıçrayışında doları biraz yukarıya çekiyor ve bir başka bahriyeli de sıçrayan Türk çocuğunun fotoğrafını çekiyordu.
Bu fotoğraflar benim belleğimde de var; o günden beri Amerikalıdan tiksiniyorum. Bu tiksintim hiç azalmadı Amerika'da okudum ve yaşadım, ama hep tiksindim. Üstelik kimseyi kandırmak da istemiyorum; halkların dost ve hükümetlerin karşıt olabileceği söyleniyor. Benim için bu da pek geçerli olamıyor; ben Amerikan halkını da pek sevemiyorum. Ortalama Amerikalı, bana kuş beyinli ve pek ilkel geliyor; her Amerikalıdan üçünün aynı fotoğrafı çekeceğine inanıyorum. Buna inanıyorsam; Amerikan halkını sevdiğimi söyleyerek kimseyi kandırmak istemiyorum. Bunları da şunun için ekliyorum: Amerika'ya karşı olan ve Amerika'ya kafa tutan herkese ve her rejime benim sempatim var. Saddam'ın Amerikan karşıtlığına, kuşkusuz, güvenmiyorum; ancak benim yaşamımda Amerikan karşıtlığı temeldir.
Ben bir Amerikan sevmez yaratığım; Amerikanofob olmaktan da mutluyum.
Sayfa 217Kitabı okudu
Çocukluk...
Tanrının süt kokan fotoğrafı.
Hayatın ilk harfi. Büyük şarkısı.
Lekesiz arzu. Ten masalı. Ruhun billuru.
Sevmenin kâğıtsız kalemsiz okulu.
İnsanın bedenine indirilmiş sonsuzluk.
Gömüldüğümüz en güzel mezar.
Sayfa 53 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
“ÇOCUKLUK NE GÜZEL BİR BAŞI BOŞLUKTUR”
Der 
Cengiz Aytmatov hakikaten de öyle özellikle 👧🏻90’lar çocukları sokağın toprağını yutmuş çocuklardır. Bu çocukların gizli bir bağı vardır. Diğer şehirlerde ki çocuklarla. Ve Sadece çocukların arasında “Nasıl ya ?” Şöyle anlatayım efendim; Bazı oyunlar vardır, o zaman herkes oynamıştır. O oyunları her şehir de, farklı isimlerle. Misal biz İzmir’de ⚽️MUÇİ
